Διατροφικές διαταραχές: Ποιοι είναι οι κίνδυνοι για την καρδιά

Ανάμεσα στις σοβαρότερες επιπτώσεις είναι αυτές που αφορούν το καρδιαγγειακό σύστημα.  

«Στην ψυχογενή ανορεξία, η απώλεια μυικού ιστού, λόγω της μειωμένης πρόσληψης τροφής, αφορά και τον καρδιακό μυ, ο οποίος αποδυναμώνεται με αποτέλεσμα τον μειωμένο όγκο του κάθε παλμού της καρδιάς. Παράλληλα, και λόγω μειωμένης λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα που προσπαθεί να περιορίσει τον μεταβολισμό και τις καύσεις λόγω υποσιτισμού, μειώνεται και ο αριθμός των σφύξεων ανά λεπτό και συνεπώς προκύπτει ένα είδος καρδιακής ανεπάρκειας, η οποία, ωστόσο, αν το άτομο επανασιτιστεί εγκαίρως, είναι αναστρέψιμη», εξηγεί στο αθηναϊκό πρακτορείο η κ.Τσίτσικα.

Η ανορεξία μπορεί να έχει επίσης επιπτώσεις στην ηλεκτροφυσιολογική δραστηριότητα της καρδιάς, λόγω ηλεκτρολυτικών διαταραχών, που προκύπτουν όταν ο ασθενής προκαλεί εμετούς ή κάνει κατάχρηση διουρητικών ή/και καθαρτικών σκευασμάτων προκειμένου να επιτευχθεί η επιθυμητή απώλεια βάρους!

Δεν είναι τυχαίο, το ότι μια από τις πρώτες αιτίες θανάτου σε άτομα με διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι η καρδιακή ανακοπή, αναφέρει το ΑΠΕ -ΜΠΕ.

Ανάλογα καρδιακά προβλήματα προκαλεί και η ψυχογενής βουλιμία: Οι προκλητοί έμετοι και η χρήση διουρητικών - καθαρτικών προκαλούν σημαντική ηλεκτρολυτική ανισορροπία με επακόλουθες σημαντικές επιπτώσεις στις διαταραχές του ρυθμού της καρδιάς, οι οποίες ενίοτε μπορεί να αποβούν θανατηφόρες.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια, «στο φάσμα των διαταραχών πρόσληψης τροφής εντάσσονται και η υπερβαρότητα  - παχυσαρκία που αφορούν όλο και περισσότερα παιδιά και εφήβους στη χώρα μας».

Το υπερβολικό σωματικό βάρος, άλλά και η επεισοδιακή υπερφαγία χαρακτηρίζονται ύπουλες καταστάσεις, που έχουν επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα και προκαλούν αντίσταση στην ινσουλίνη, διαβήτη τύπου 2, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση και στα κορίτσια σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα σε 414 παιδιά και εφήβους 10-18 ετών που προσήλθαν στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας με αυξημένο βάρος σώματος, 21% είχαν αυξημένη αρτηριακή πίεσης και λιπίδια του αίματος και 13% είχαν διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης (τάση για διαβήτη τύπου 2).