Αποχαιρετώ τον αγαπημένο μου Βασίλη Αλεξάκη: Με αποκαλούσε «Ειρηνάκι» και μου αφιέρωνε παιδικά σκίτσα (φωτό)

1993 με τον πρωταγωνιστή της ελληνικής ταινίας  «Ξαφνικός Ερωτας» Αντώνη Θεοδωρακόπουλο - Η ταινία ήταν η μεταφορά  στην οθόνη του υπέροχου βιβλίου του Βασίλη Αλεξάκη Τalgo!

Ο Βασίλης έφυγε χθες. Ηταν ένας τρυφερός άνθρωπος με χιούμορ, μοναχικός αλλά και κοινωνικός.

Είχα την τύχη να περπατήσω μαζί του στους δρόμους του Παρισιού αλλά και της Αθήνας, τις δύο πόλεις που αγάπησε και που τον κρατούσαν πάντα διχασμένο αλλά και αθεράπευτα ερωτευμένο.

Συναντηθήκαμε για συνεντεύξεις αλλά γίναμε φίλοι - κρίμα που χαθήκαμε αλλά και τύχη που συνυπήρξαμε γιατί στη ζωή όσο και να τρέχεις δεν τα προλαβαίνεις όλα.

Το 1993 όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Παρίσι - Αθήνα μου το αφιέρωσε με αυτή την τρυφερή κουβεντούλα και το σκίτσο στο οποίο εμφανίζεται η νεογέννητη κόρη μου και εγώ ως Ειρηνάκι.

Τώρα γιατί ο Αντώνης Θεοδωρακόπουλος; 

Γιατί όταν μου ζήτησαν από ένα περιοδικό με ποιον ηθοποιό άντρα θα ήθελα να φωτογραφηθώ, απάντησα χωρίς δεύτερη σκέψη ...... τον Αντώνη. Η ταινία παρότι ήδη συμπλήρωνε 9 χρόνια, είχε χαραχτεί στη μνήμη μου.

Από κοντά ήταν εξίσου γοητευτικός με την παρουσία του μορφωμένος, σεμνός, γλυκός.

Ήταν Φεβρουάριος 1993 και μόλις είχα μάθει ότι περίμενα ..... την Έλενα. Ήμουν ευτυχισμένη.

Βασίλη μου σ’ ευχαριστώ πολύ για το σκίτσο, τις τρυφερότητές, το χιούμορ, τις κουβέντες που ανταλλάξαμε τους περιπάτους στο Παρίσι, τις φιλοσοφικές συζητήσεις, τα γέλια που κάναμε, όλα όσα ήσουν ! 

Ο αγαπημένος μου συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης,

Αντίο  Βασίλη μου