Δίκη Ρούλας Πισπιρίγκου: Σοκάρει η νοσηλεύτρια για τη στιγμή που πέθανε η Τζωρτζίνα - Το παιδί ήταν λευκό, χωρίς σφυγμό, το φέραμε πίσω

Τις αγωνιώδεις προσπάθειες των γιατρών και των νοσηλευτών του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου της Πάτρας να σώσουν τη ζωή της Τζωρτζίνας Δασκαλάκη, όταν υπέστη ανακοπή περιέγραψε στο δικαστήριο η νοσηλεύτρια Ελευθερία Πετσαβά.

Η μάρτυρας ήταν η πρώτη που μπήκε στο δωμάτιο που νοσηλευόταν το κοριτσάκι, όταν η Ρούλα Πισπιρίγκου ειδοποίησε πως η κόρη της έχει εμφανίσει επεισόδιο.

Η κατάθεση της νοσηλεύτριας για τα επεισόδια της Τζωτζίνας

«Ήμουν Σάββατο και Κυριακή 10 και 11 Απριλίου βάρδια 3-11. Το Σάββατο φώναξε η μητέρα ότι το παιδί έχει ένα επεισόδιο. Τρέξαμε με τους γιατρούς και το παιδί ήταν στη μέση του κρεβατιού και είχε χαμηλό κορεσμό. Η γιατρός φώναξε το όνομα του παιδιού για να δει αν ανταποκρίνεται. Το παιδί συνήλθε και του έβαλαν οξυγόνο», κατέθεσε η νοσηλεύτρια και περιέγραψε στη συνέχεια το δεύτερο επεισόδιο της επόμενης ημέρας, που ήταν εκείνο που άφησε το κοριτσάκι παραπληγικό.

Διαβάστε ακόμα: Ρούλα Πισπιρίγκου: Παραπέμπεται σε δίκη και για τους θανάτους της Ίριδας & της Μαλένας - Δικάζεται ήδη για την Τζωρτζίνα

«Στις 7 το απόγευμα άκουσα το κουδούνι. Το κουδούνι το χτυπούν συνήθως για απλά πράγματα, αν είναι κάτι σοβαρό βγαίνουν στο διάδρομο και φωνάζουν. Εγώ όταν είδα ότι χτυπάει κουδούνι βγήκα να πάω προς το δωμάτιο και είδα τη μητέρα να μου κουνάει τα χέρια χωρίς να μιλάει. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Το παιδί ήταν πάλι στη μέση του κρεβατιού. Ήταν ωχρό και δεν είχε το ρινικό οξυγόνο. Το μόνιτορ έδειχνε παύλες. Κάναμε ΚΑΡΠΑ και μετά από 50 λεπτά περίπου άρχισε να δείχνει το μόνιτορ έναν ελαφρύ σφυγμό», κατέθεσε.

Οι διάλογοι στο δικαστήριο στη δίκη της Πισπιρίγκου

Πρόεδρος: Περιγράψτε πώς βρήκατε το παιδί;

Μάρτυρας: Ήταν στη μέση και προς τα κάτω του κρεβατιού. Ήταν αναίσθητο και πανιασμένο.

Πρόεδρος: Γιατί λέτε στην ανακριτική κατάθεση για το επεισόδιο του Σαββάτου ότι αυτό σίγουρα δεν ήταν επεισόδιο σπασμών;

Μάρτυρας: Είχε κλειστά μάτια. Δεν ήταν γυρισμένα. Τα παιδί δεν είχε έντονη κίνηση. Συνήθως δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε.

Πρόεδρος: Την Κυριακή που βρισκόταν το οξύμετρο;

Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι. Το πρώτο που κοίταξα ήταν το πρόσωπο του παιδιου. Θυμάμαι σίγουρα ότι δεν φορούσε το ρινικό οξυγόνο.

Πρόεδρος: Τι σημαίνει αυτό;

Μάρτυρας: Ήταν βγαλμένη η συσκευή, όχι μόνο το κομμάτι που συνδέεται με το σώμα του παιδιού.

Πρόεδρος: Η μητέρα που βρισκόταν;

Μάρτυρας: Της είπαμε να περάσει έξω.

Πρόεδρος: Το δίπλα δωμάτιο;

Μάρτυρας: Δε βγήκαν ποτέ. Ούτε να δουν τι γίνεται με τόσο η φασαρία. Μας έκανε εντύπωση θυμάμαι.

Εισαγγελέας: Είπατε πως το οξύμετρο είχε παύλα. Ποτέ δείχνει παύλα;

Μάρτυρας: Όταν είναι βγαλμένο ή όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός.

Εισαγγελέας: Αυτό κάνει ήχο; Χαμηλώνει;

Μάρτυρας: Κάνει, ναι.

Εισαγγελέας: Το είχε χαμηλώσει η κατηγορούμενη;

Μάρτυρας: Έχουν έντονο θόρυβο τα οξύμετρα, αλλά οι γονείς μας ρωτάνε για να το χαμηλώσουν. Εδώ δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο.

Εισαγγελέας: Μπήκατε στο δωμάτιο, ποια ήταν η πρώτη σας κίνηση;

Μάρτυρας: Έτρεξα να φωνάξω τους γιατρούς.

Εισαγγελέας: Αφήσατε το παιδί δηλαδή;

Μάρτυρας: Ναι, πήγα να φωνάξω τους γιατρούς. Ήταν σε κοντινή απόσταση. Είδα την κυρία Δημητρόπουλου που έβγαινε από το γραφείο της.

Εισαγγελέας: Η μητέρα πως ήταν; Είχε καταλάβει ότι ήταν σοβαρό;

Μάρτυρας: Έξω καθόταν, σε ένα σκαλάκι. Ανήσυχη φαινόταν.

Η νοσηλεύτρια αναφερόμενη στην κατάσταση της Τζωρτζίνας είπε πως «ήταν νεκρό για πενήντα λεπτά, είχε αρχίσει να φαίνεται και στη όψη, ήταν λευκό. Έπειτα από 50-55 λεπτά έπιασε το μόνιτορ έναν ασθενικό σφυγμό» και πρόσθεσε ότι «η Τζωρτζίνα δεν ήταν ένα παιδί που απασχολούσε. Εγώ αυτό ξέρω από τις βάρδιες μου. Δεν περιμέναμε να έχει αυτή την εξέλιξη».