Εριέττα Κούρκουλου: Μοιράζεται τους προβληματισμούς & τις ανησυχίες της - "Σε τι κόσμο μεγαλώνω το παιδί μου" (φωτό)

Η Εριέττα Κούρκουλου με μια μακροσκελή ανάρτησή της μοιράστηκε τους προβληματισμούς της στο Instagram, αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο.

Η κόρη του Νίκου Κούρκουλου και της Μαριάννας Λάτση, έμεινε ξάγρυπνη και ανέφερε χαρακτηριστικά «σε τι κόσμο μεγαλώνω το παιδί μου», κάνοντας λόγο για άρνηση των ανθρώπων να εξελιχθούν.

Όπως είναι φυσικό τα σχόλια έπεφταν… βροχή, με τους followers της να την επικροτούν.

Διαβάστε αναλυτικά την ανάρτηση:

«Υπάρχουν μέρες που αισθάνομαι παντοδύναμη! Μέρες που είμαι πεπεισμένη ότι θα καταφέρω να αλλάξω τον κόσμο.

Με έπνιγαν οι σκέψεις μου… η απελπισία για τον κόσμο στον οποίο μεγαλώνω το παιδί μου και την άρνηση των ανθρώπων να βγάλουν τις παρωπίδες και να εξελιχθούν…

Χθες το βράδυ βρέθηκα να αμφισβητώ τον εαυτό μου και να υποβιβάζω όλα αυτά που θεωρούσα ότι έχω καταφέρει στα σχεδόν 30 χρόνια ζωής μου. “Εδώ δεν μπορείς να πείσεις τους δικούς σου ανθρώπους” έλεγε η κακή φωνούλα στο κεφάλι μου…

Και μετά θυμήθηκα ότι δεν έχει να κάνει με εμένα αυτός ο αγώνας. Εγώ είμαι η δυνατή… τα έχω σχεδόν όλα λυμένα. Ο αγώνας μου είναι για αυτούς που δεν έχουν ούτε τα βασικά.

Είναι για τα παιδιά που θα κοιμηθούν με άδειο στομάχι και τις μαμάδες που αισθάνονται υπεύθυνες για αυτό. Είναι για τις γυναίκες που αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες από επιτροπή του ΕΟΠΥΥ που εγκρίνει την παροχή των φαρμάκων της εξωσωματικής. Είναι για τις δυο μαμάδες, εκ των οποίων η μια δεν αναγνωρίζεται από το κράτος σαν κηδεμόνας, ή συγγενής πρώτου βαθμού του παιδιού ΤΗΣ.

Διαβάστε ακόμη: Κράτησε την υπόσχεση της η Εριέττα Κούρκουλου με τον γοητευτικό σύζυγο της, Βύρωνα Βασιλειάδη - Πρεμιέρα για το "A promise to animals" (φωτό & βίντεο)

Είναι για τα ζώα… όλες αυτές τις ψυχές τις οποίες επιμένουμε να βλέπουμε σαν συστατικά μιας συνταγής – ο Θεός να μας προστατεύσει εάν υπάρχει μετενσάρκωση και έχουμε την ατυχία να γυρίσουμε εδώ ως αγελάδες ή γουρούνια, γιατί ειλικρινά αυτό μας αξίζει.

Ο αγώνας μου δεν είναι για εμένα, είναι για όλους αυτούς των οποίων η κοινωνία μας πνίγει τις φωνές και τα ουρλιαχτά.

Μόλις το θυμάμαι αυτό σηκώνομαι από το κρεβάτι, διώχνω τις κακές σκέψεις και συνεχίζω. Για αυτούς, για εμένα… γιατί “αυτοί” είμαι “εγώ”, γιατί είμαστε όλοι ένα».