Γιώργος Δουατζής: «Ανεξάρτητη» Τοπική Αυτοδιοίκηση και κομματικός βρόχος

«Οι Ο.Τ.Α. χαίρουν διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και οι αρχές τους εκλέγονται με καθολική μυστική ψηφοφορία»

(Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο102 §2).

Εν όψει εκλογών τοπικών αρχόντων, βλέπουμε για μια ακόμα φορά τα κόμματα να επεμβαίνουν κατάφωρα, ανενδοίαστα, προσβλητικά, στον ανεξάρτητο, κατά τ’ άλλα, θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Τ.Α.). Έναν θεσμό που θα έπρεπε να παραμένει μακράν των κομματικών επιλογών, μένοντας στην ουσία του ρόλου του ως ανεξάρτητου, αυτοτελούς, πέραν κάθε εκμετάλλευσης από κυβέρνηση και κόμματα.

Είναι πράγματι πολύ λυπηρό να βλέπει κανείς τις κομματικές διεργασίες για την επιλογή υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών, οι οποίοι καθ’ υπόδειξη και στήριξη των κομμάτων θα κατέλθουν στον στίβο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Φτάσαμε μάλιστα και στο σημείο να ανακοινώνεται ως κάτι φυσιολογικό η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Μυτιλήνη για την στήριξη του εκεί κομματικά επιλεγμένου υποψηφίου περιφερειάρχη. Ξεπέρασμα κάθε ορίου σεβασμού προς την …ανεξάρτητη Τ.Α.

Δεν υπάρχουν πλέον προσχήματα και η κομματικοποίηση της Τ.Α. δεν είναι άλλο παρά ένας ασφυκτικός κλοιός της παντοδυναμίας των κομμάτων, τα οποία, χωρίς προσχήματα καν, συνεδριάζουν, επιλέγουν υποψηφίους ερήμην των δημοτών και σπεύδουν να δημοσιοποιούν τις επιλογές τους, θεωρώντας τους δημότες αμνούς δίχως κρίση και αντίληψη των τοπικών προβλημάτων. Η έννοια της ανεξάρτητης Τ.Α. έχει πεταχτεί από πολλών ετών στον κάλαθο των αχρήστων. Έτσι, που οι πολίτες οφείλουν (κατά τα κόμματα) να θεωρούν ότι ψηφίζοντας τους εκλεκτούς τους για την τοπική ή περιφερειακή εξουσία, ψηφίζουν το κόμμα της αρεσκείας τους.

Οι δημότες κάθε περιοχής και περιφέρειας, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τους άξιους ανάμεσά τους, οι σκεπτόμενοι ψηφοφόροι αδιαφορούν για τις κομματικές επιλογές και ψηφίζουν με γνώμονα όχι τα κομματικά πιστεύω των υποψηφίων, αλλά τις ικανότητές τους, τη γνώση των τοπικών προβλημάτων, τη δυνατότητά τους να ενώσουν τους δημότες για το κοινό καλό, ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων. Όμως, τα κόμματα «τιμούν» τον θεσμό της Τ. Αυτοδιοίκησης, δρώντας επεμβατικά, αντιδημοκρατικά, αντιδεοντολογικά, και γιατί όχι, αντισυνταγματικά, κρίνοντας από τη συνταγματική επιταγή που θέλει τους ΟΤΑ αυτοτελείς οντότητες.

Ο θεσμός της Τ.Α. έχει σημαντική ιστορία στον τόπο μας, την οποία μάλλον αγνοούν όσοι θέλουν να την τιθασεύσουν κομματικά. Η Τ.Α. είναι εκείνη που ως συνεκτικός δεσμός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, διατήρησε γλώσσα, εθνική συνείδηση, ήθη και έθιμα και εν πολλοίς της χρωστάμε την ύπαρξή μας ως έθνος και κράτος. Τ.Α. σημαίνει ότι οι πολίτες παίρνουν στα χέρια τους την τοπική εξουσία, πέραν κομμάτων και δρουν τοπικά για την επίλυση ζωτικών γι’ αυτούς προβλημάτων. Οι επιλογές των κομμάτων είναι μακράν της γνώσης των τοπικών αναγκών και γίνονται με μοναδικό κριτήριο τα κομματικά οφέλη, όχι αυτά των δημοτών. Γι’ αυτό και επιζητούν την απόδοση χρίσματος σε υποψήφιους με προβολή κι ας προέρχονται από τελείως άσχετους χώρους από αυτούς της Τ. Α. αρκεί να είναι προβεβλημένοι από τα μέσα ενημέρωσης. Έτσι, πολλοί άξιοι δεν μετέχουν των εκλογών ως ανεξάρτητοι, υποτασσόμενοι στο αποτρεπτικό καθεστώς της βάρβαρης κομματικοποίησης.

Πολλοί ομνύουν στο όνομα της Δημοκρατίας μας, αλλά στην πράξη καταστρατηγούν τη στοιχειώδη δεοντολογία που θέλει τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους, και τους αντίστοιχους συμβούλους, ανεξάρτητους, ελεύθερους κομματικών παρωπίδων με γνώμονα το τοπικό και όχι το κομματικό συμφέρον, το οποίο ενίοτε αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των δημοτών. Εύλογη η διερώτηση: Αν χρειαστεί, πώς θα ορθώσει ανάστημα ένας δήμαρχος ή περιφερειάρχης, ως υποτελής κόμματος, έναντι αυτών που τον επέλεξαν για να υπερασπιστεί το τοπικό συμφέρον; Γιατί ένας δημότης που επιλέγει στις βουλευτικές εκλογές το ΚΚΕ και θεωρεί ως καταλληλότερο δήμαρχο κάποιον που δεν υποστηρίζεται από το κόμμα του, να μην του επιτρέπεται (κομματικά) να τον ψηφίσει;

Δυστυχώς, θα ξαναδούμε από τηλοψίας να καμαρώνουν οι κομματικοί επιτελείς για Περιφέρειες και Δήμους που «βάφτηκαν» μπλε ή κόκκινοι. Θα ξαναδούμε δημοσιογράφους να καλούν στα στούντιο όχι εκπροσώπους της Τ.Α., αλλά εκπροσώπους κομμάτων για αποτίμηση κερδών ή ζημιών, ξεχνώντας ότι μειώνοντας τον θεσμό της Τ.Α., δεν υπάρχουν κέρδη, παρά μόνον ζημίες.