Υπερκινητικά vs απαιτητικά παιδιά: Εντοπίστε τις διαφορές, ποιες είναι οι συμπεριφορές - Πώς θα το διαχειριστείτε σωστά την όποια πάθηση ;

Ένα παιδί μπορεί να ξοδεύει τον χρόνο του νευριασμένο και φωνάζοντας.

Κάποιο άλλο παιδί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί παρόλο που δεν φαίνεται ανήσυχο.

Μερικά άλλα παιδιά μοιάζει να μη να μη μπορούν να θυμούνται οδηγίες και η υπακοή τους είναι τόσο μικρή, που φαντάζει σαν ένα πραγματικό εμπόδιο για τους γονείς.

Ξεκαθαρίστε το πλαίσιο

Το υπερκινητικό παιδί δεν είναι πάντα απαιτητικό!

Τα μικρά, απείθαρχα παιδιά μπορεί να φαίνεται ψευδώς, ότι έχουν πάσχουν από υπερκινητικότητα.

Ακριβώς όπως η ιδέα ότι η υπερκινητικότητα συνοδεύεται πάντα με κάποια συνεχόμενη σωματική κίνηση, οι συμπεριφορές ενός απαιτητικού παιδιού μπορούν να μπερδέψουν κατά τη διάγνωση.

Εάν και η υπερκινητικότητα οδηγεί συχνά σε υπερβολική διέγερση, υπάρχουν και ορισμένες μορφές υπερκινητικότητας, στις οποίες δεν παρατηρούμε σωματική υπερδραστηριότητα στο παιδί.

Ένα υπερκινητικό παιδί με σωματική υπερδραστηριότητα κινείται συνεχώς, δεν μπορεί να μείνει καθιστό σε μια θέση για πολλή ώρα, τρέχει σε όλους τους διαδρόμους στο σούπερ μάρκετ, στο σχολείο σηκώνεται χωρίς άδεια, κάνει ηχητικά εφέ ή σχολιάζει δυνατά, κ.ά.

Δεν ακούει τις οδηγίες

Όποια μορφή υπερκινητικότητας κι αν έχει το παδί, πάσχει από έλλειψη προσοχής.

Πάρα πολύ συχνά φαίνεται να μην ακούει όταν του μιλάτε, δυσκολεύεται να ακολουθήσει και να συμμορφωθεί με τις οδηγίες, όχι επειδή είναι αντίθετος αλλά επειδή δυσκολεύεται να τις κατανοήσει.

Επιπλέον, δυσκολεύεται να λειτουργήσει σε μια ομάδα.

Τα υπερκινητικά παιδιά δυσκολεύονται να διατηρήσουν την προσοχή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που εξηγεί γιατί δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους ή τις δραστηριότητες που απαιτούν συγκέντρωση ή γιατί μεταπηδούν από το ένα πράγμα στο άλλο.

Έχει δυσκολίες στη σχέση

Το υπερκινητικό παιδί είναι συχνά αυταρχικό, πεισματάρικο και επιθετικό με τους συνομηλίκους του.

Υπερκινητικό ή απαιτητικό;

Τα περισσότερα παιδιά που είναι στην ίδια ηλικία, πολλές φορές το φοβούνται.

Έχει λοιπόν λίγους φίλους, αφού η παρορμητική ή επιθετική συμπεριφορά του τρομάζει τους άλλους.

Συχνά οι σχέσεις με τους δασκάλους του είναι περίπλοκες, γιατί τους δυσκολεύει τη ζωή. Δεν υπακούει, αποσπά την προσοχή της τάξης, δεν κάνει τις ασκήσεις του, κάνει φασαρία και προκαλεί αναστάτωση…Με λίγα λόγια, οδηγεί σε έξαρση το σχολείο και το σπίτι!

Πως μπορείτε να βοηθήσετε

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα yo.gr, μόνο ένας ψυχίατρος μπορεί να κάνει τη διάγνωση.

Επειδή στην εμφάνιση της υπερκινητικότητας εμπλέκεται κάποια νευροψυχιατρική δυσλειτουργία, εκτός από το γεγονός πως συχνά είναι  γενετική προδιάθεση και ευνοϊκό συναισθηματικό περιβάλλον.

Παρόλο που φαντάζει απίθανο, οι ειδικοί υποστηρίζουν πως είναι δυνατό να αποτραπεί η υπερκινητικότητα από το νηπιαγωγείο και μετά, εντοπίζοντας τα παιδιά που διατρέχουν μεγαλύτερο ρίσκο να την εκδηλώσουν, μαθαίνοντας τους γονείς, και εκείνοι με τη σειρά τους τα παιδιά τους, πως να διαχειριστούν, τη συνθήκη αυτή.

Η αντιμετώπιση και η διαχείριση ενός υπερκινητικού παιδιού, μπορεί να ξεκινήσει με ορισμένα απλά πράγματα.

Η τροποποίηση των συνθηκών διαβίωσης, η συμβουλευτική γονέων, και σε ορισμένες περιπτώσεις, η φαρμακευτική θεραπεία, μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του παιδιού αλλά και της οικογένειας.

Οι επιστήμες υγείας έχουν πλέον αποτελεσματικά όπλα για να ξεπεράσουν αυτή την πάθηση και να επαναφέρει τα χαμόγελα σε αυτά τα παιδιά!

Δείτε ακόμη:Η Δρ Λίζα Βάρβογλη ξέρει: Βοηθήστε τα παιδάκια σας να πιστέψουν στις δυνάμεις τους & να καταπολεμήσουν το άγχος που νιώθουν