«Κράτησε με σφιχτά, μείνε δίπλα μου»: Ας είναι κοντά μας οποίος μας αγαπά πραγματικά & μας νοιάζεται - Η ψυχική διαταραχή είναι σαν τις άλλες ασθένειες

Έχετε αναρωτηθεί πως νιώθει πραγματικά ένας ψυχικά ασθενής (σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή, οριακή διαταραχή προσωπικότητας, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή..); Έχετε σκεφτεί πόσοι άνθρωποι γύρω σας μπορεί να πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή και μάλιστα χωρίς να το ξέρουν και να υποφέρουν; Πόσο πολύ αγγίζει τον καθένα από εσάς, πραγματικά; Ας μην κρυβόμαστε άλλο, ας μην στρουθοκαμιλίζουμε, στιγματίζοντας την ψυχική ασθένεια.

Ας μιλήσουμε με ειλικρίνεια, ας σταματήσει να θεωρείται ταμπού η ψυχική διαταραχή. Ας το μάθουν και οι φίλοι, και οι συνάδελφοι και οι συγγενείς και η οικογένεια μας. Ας μην το κουβαλάμε άλλο πια μόνοι μας, ας το μοιραστούμε αυτό το συναίσθημα μας, την δική μας αλήθεια. Είναι χημεία ορμονών του εγκεφάλου, σεροτονίνη, ντοπαμίνη, νοραδρεναλίνη, δεν είναι επιλογή μας.

Δεν ήθελε κανένας μας να γεννηθεί με μια ψυχική νόσο, όπως κανένας δεν θέλει να γεννηθεί με καρδιακή, ηπατική νόσο και με οποιαδήποτε νόσο. Αυτοί που πραγματικά μας νοιάζονται, θα μείνουν δίπλα μας, θα μας σταθούν, θα θελήσουν να μας καταλάβουν. Οι υπόλοιποι που μας θεωρούν «άρρωστους» μπορούν να απομακρυνθούν ήσυχα από την ζωή μας.

Είναι πολύ δύσκολο να προσπαθώ από μικρή να πείσω τον εαυτό μου, πως δεν φταίω εγώ για την ψυχική διαταραχή που κληρονόμησα. Είναι πολύ δύσκολο ήδη, να διαχειριστώ τα παιδικά μου τραύματα από την κακοποίηση που δέχτηκα από την οικογένεια μου. Τα τραύματα αυτά που παραμένουν ανοιχτές πληγές και κάθε τόσο αιμορραγούν, κάθε φορά που φορτίζομαι συναισθηματικά.

Με πλημμυρίζουν με ενοχές. Τα τραύματα και οι σκέψεις που με κάνουν να απομονώνομαι, να υψώνω τοίχος στην επικοινωνία, γιατί δεν μου έμαθαν τι σημαίνει αγάπη και φροντίδα από παιδί.

Τι σημαίνει μοιράζομαι τα πάντα με έναν άνθρωπο, που θέλει να σταθεί δίπλα μου για να περπατήσουμε μαζί αυτό το μονοπάτι της ζωής, συνοδοιπόροι. Γιατί σε όλους αξίζει να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

Ναι, έχω υποφέρει, έχω περάσει δύσκολα, έχω μπλεχτεί μέσα σε έναν ατέρμονο λαβύρινθο διαφορετικών ψυχιάτρων, ψυχολόγων και νοσηλειών. Ναι, χρειάστηκε να αλλάξω πολλούς ψυχιάτρους και ψυχολόγους για να μπορέσω να εμπιστευτώ αυτούς που θα βοηθήσουν εμένα, αλλά και εμένα σε σχέση με τους δικούς μου ανθρώπους και το κοινωνικό σύνολο.

Απογοητεύτηκα, πόνεσα, πληγώθηκα, πλήγωσα πολύ. Και παρόλα αυτά, δεν το έβαλα κάτω, στάθηκα στα πόδια μου, έσφιξα τα δόντια μου και αποφάσισα να αγαπήσω τον εαυτό μου και να επιτρέψω να με αγαπήσουν επιτέλους.

Διαβάστε ακόμα: Πώς ερμηνεύουν οι άνδρες και οι γυναίκες τη σεξουαλική πρόθεση στα ραντεβού; - Υπάρχει χάσμα αναμεσά τους; - Οι ψυχολόγοι απαντούν

Κράτησε με σφιχτά, μείνε δίπλα μου, μην φύγεις όταν δεν θα είμαι στις καλές μου μέρες. Δεν το θέλω να σε πληγώνω, αυτά ήταν τα λόγια μου στον σύντροφο μου. Και αν σε διώχνω, όταν δεν είμαι καλά, μην φύγεις. Γνωρίζω τον καθημερινό μου αγώνα με τα φάρμακα και την ψυχοθεραπεία. Δεν είναι εύκολο, υπάρχουν μέρες χαράς και μέρες έντασης, εναλλαγές διάθεσης.

Θα υπάρχουν μέρες που δεν θα είμαι ο εαυτός μου, θέλω να με καταλαβαίνεις. Θέλω να είσαι και εσύ δίπλα μου, να κάνουμε μαζί ψυχοθεραπεία ζεύγους, να με στηρίζεις όταν θα σε χρειάζομαι. Και εγώ θα σου πω τα πάντα για την ασθένεια μου, θα σου χαρίσω όλα τα βαθιά συναισθήματα μου, που για χρόνια ήταν θαμμένα μέσα μου από παιδί. Έχω τόσα πολλά να σου δώσω.

Αν έχω να πω κάτι ως ασθενής με ψυχική διαταραχή, σε όποιον διαβάσει αυτή την σύντομη κατάθεση ψυχής είναι το εξής. Αγαπήστε τον εαυτό σας, αγαπήστε τον άνθρωπο που θα έρθει και θα θελήσει να βαδίσει δίπλα σας, αυτό το δύσβατο μονοπάτι της κοινής πορείας στην ζωή.

Που θα αποτελέσει το στήριγμα σας, που θα θελήσει να σας μάθει, να σας ακούσει, να είναι εκεί για εσάς. Φροντίστε τον εαυτό σας, μάθετε για την ασθένεια σας, δεν είναι ταμπού να θέλεις το καλύτερο για εσένα, να μην βαλτώνεις, να αυτοβελτιώνεσαι.

Η φαρμακευτική αγωγή, η ψυχοθεραπεία βοηθάει, αναζητήστε τον καλύτερο για εσάς ψυχίατρο και ψυχολόγο που θα συμπεριλάβουν μαζί και τον σύντροφο σας, έναν δικό σας άνθρωπο που σας αγαπάει. Θέλει κοινή προσπάθεια, στο τέλος όμως θα ανταμειφτείτε, θα ξαπλώνετε στο κρεβάτι σας το βράδυ και θα νιώθετε ανακουφισμένοι που ακόμη μια μέρα τα καταφέρατε και ο άνθρωπος σας είναι δίπλα σας.

Διαβάστε ακόμα: «Έγινα 27 φέτος, μεγάλωσα απότομα σε μια οικογένεια που μου προκάλεσε περισσότερο κακό, παρά καλό» (φωτό)