Πρωταπριλιά: 15 κορυφαία αστεία για μικρούς και μεγάλους-Κάποια σίγουρα τα έχετε κάνει κι εσείς...

Η ανωριμότητα είναι πράγμα απαράδεκτο για έναν ενήλικα. Οι καφρίλες και οι φάρσες είναι κάτι που δεν νοείται στην καθημερινή συμπεριφορά του οποιουδήποτε. Ή τουλάχιστον αυτό υποκρινόμαστε πως ισχύει επί 364 ημέρες τον χρόνο. Υπάρχει όμως και μία ημέρα, που ο άνθρωπος αποφάσισε να γιορτάζει την κατάρρευση αυτής της ψευδαίσθησης, ότι δηλαδή δεν κρύβουμε όλοι ένα ανώριμο και σκανταλιάρικο παιδί μέσα μας.



Δεν βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω: Τις προηγούμενες πρωταπριλιές απολαύσαμε την δημοσίευση του «διαγωνισμού» μας με δώρο ένα ταξίδι στο διάστημα, όσο και την κλήρωση για φοροαπαλλαγές σε συνεργασία με την γερμανική πρεσβεία. Και παρ’ ότι δεν περιμέναμε να την πατήσει κανείς εύκολα, η αλήθεια είναι πως λάβαμε αρκετά email συμμετοχής στους συγκεκριμένους διαγωνισμούς!
Το δικαίωμα στην ανωριμότητα, λοιπόν, ανήκει σε όλους. Σε μικρούς, όπως ήμασταν κάποτε και καταστρώναμε απλοϊκές φάρσες στις σχολικές τάξεις αλλά και μεγαλύτερους, που δεν θα έλεγαν όχι σε μια καλά οργανωμένη πλάκα. Για να τιμήσουμε την επίσημη ημέρα του τρολαρίσματος, συγκεντρώνουμε τις δημοφιλέστερες φάρσες των παιδικών μας χρόνων για να αναπολήσουμε, αλλά και ξεκαρδιστικές φάρσες «ενηλίκων» για να περάσουμε σε δράση.

Οι μαθητικές φάρσες

*Η πινέζα στην καρέκλα
Οι δάσκαλοι ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα της πρωτομηνιάς σε κάθε τάξη με μπόμπιρες που σέβονταν τον εαυτό τους, και εμείς φροντίζαμε να τους κρατήσουμε σε εγρήγορση, με την κρυφή ελπίδα ότι θα τους δούμε να τινάζονται στον αέρα και να πάρουμε εκδίκηση… α λα Ματίλντα για όσες τιμωρίες και κατσάδες είχαμε «φάει» από αυτούς.

*Η οδοντόκρεμα στον πίνακα
Με ένα σωληνάριο άσπρης οδοντόκρεμας, φροντίζαμε να αντικαταστήσουμε τις άσπρες κιμωλίες στον πίνακα της τάξης –τότε που ακόμη υπήρχαν πράσινοι πίνακες με κιμωλίες- για να ξεκαρδιστούμε μόλις ο δάσκαλος πάθαινε το φοβερό και τρομερό χουνέρι του αγγίγματος της οδοντόπαστας.

*Η ανταλλαγή τάξης
«Μα τι έγινε, σε λάθος τάξη μπήκα;» Κάτι που δεν είπε ποτέ στη ζωή του κανένας καθηγητής ή δάσκαλος, που είδε τους μαθητές άλλης τάξης στην αίθουσα του μαθήματος. Προφανώς, εμείς θεωρούσαμε πως είναι πολύ πρωτότυπο και πειστικό αστείο. Ή τουλάχιστον χάναμε έτσι ένα δεκάλεπτο μαθήματος – κάτι είναι κι αυτό.

*Ο κουβάς πάνω από την πόρτα
Αυτό σίγουρα ήταν για προχωρημένους και σίγουρα δεν το δοκιμάζαμε στο σχολείο, τουλάχιστον αν δεν φλερτάραμε με την ιδέα της αποβολής. Ο κουβάς με το νερό τοποθετημένος εντέχνως πάνω από την πόρτα ώστε να… ψυχρολουστεί κάποιος ανυποψίαστος ήταν υπόθεση για πιο «επαγγελματίες» φαρσέρ, που το δοκίμαζαν στο σπίτι στους δικούς τους.

*Το ατύχημα
Τα μπουκάλια με την κέτσαπ άδειαζαν. Τα κεφάλια αποκτούσαν ψεύτικα τραύματα. Και τα πεντακάθαρα ρούχα μας αποκτούσαν κατακόκκινους λεκέδες, που ακόμη κι αν δεν έπειθαν τους μεγάλους ότι πάθαμε ένα τραγικό ατύχημα, σίγουρα έφερναν τις μανάδες μας λίγο πιο κοντά στο εγκεφαλικό επεισόδιο. Η συγκεκριμένη φάρσα πάντως ήταν αυτή που απαιτούσε και τις περισσότερες υποκριτικές ικανότητες, ώστε ο «τραυματίας» να πείσει με το αιμόφυρτο δράμα του.


Διαβάστε περισσότερα στο In2life.gr