ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Εθνική γιορτή της Γαλλίας σήμερα: 14 Ιουλίου, η ημέρα της Γαλλικής Επανάστασης, που δεν άλλαξε απλώς την ίδια τη Γαλλία, αλλά επαναπροσδιόρισε ολόκληρο τον δυτικό, και όχι μόνον, κόσμο. 

Οι μάσκες έπεσαν. Στις Βρυξέλλες δεν επιχειρείται μόνον ένας εγκληματικός εκβιασμός για να συρθεί η Ελλάδα σε μια καταστροφική συμφωνία. 

Η κρυφή ατζέντα του νάρκισσου, για επιστροφή στη δραχμή, παρ' ολίγο να πετύχει τον στόχο της. 

Το παράδοξο: μια παρανοϊκή ενέργεια -το δημοψήφισμα- έλυσε τους κόμπους. Η ακαμψία του ΣΥΡΙΖΑ -ανάμεσα σε Θεσσαλονίκη και πραγματικότητα- θρυμματίσθηκε.

Στο ύψος των πραγματικά ιστορικών περιστάσεων στάθηκε ο ελληνικός λαός. 

Για ένα «νέο επαχθέστερο μνημόνιο, που επανεγκαθιδρύει και επεκτείνει την τροϊκανή κηδεμονία και τον κοινωνικό εξανδραποδισμό και διατηρεί τη χώρα σε καθεστώς αποικίας χρέους της υπό γερμανική κηδεμονία ΕΕ» κάνει λόγο  σε ανακοίνωσή της  η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη στο iskra.gr.

Θα μαζέψουμε το κουράγιο μας. Θα δέσουμε τις πληγές μας μόνοι μας, γιατί κανένας από κείνους που πετροβολούν από το απέναντι πεζοδρόμιο δεν πρόκειται να σηκώσει το δαχτυλάκι του για μας. 

Ορθώς ο κ. Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να ακολουθήσει τη συμβουλή του Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ και προτίμησε να γίνει δυσάρεστος αντί να γίνει ακόμη πιο καταστροφικός για τη χώρα. 

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο χαρισματικός πρωθυπουργός της Ελλάδας, έχει επιδείξει ένα γοητευτικό ταλέντο στους πολιτικούς ελιγμούς.

Η επιλογή του ελληνικού λαού δεν είναι ρήξη. Το είπε, μιλώντας χθες στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Αλέξης Τσίπρας. Και φυσικά εμείς ξέρουμε ότι το έχουν πει, και το έχουν ξαναπεί, οι πάντες του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης κατά την εβδομάδα πριν το δημοψήφισμα. 

Πολλά πράγματα δεν θα σου συγχωρήσω. Πολλά πράγματα δεν θα συγχωρήσω σε πολλούς και πριν από σένα.

Εντάξει, υπάρχει μια σαφής και ορατή πολιτική λογική πίσω από την παραίτηση του Γιάνη Βαρουφάκη. Προφανώς και μια ασαφής και αόρατη, που δεν είναι ώρα, με απλωμένο τραχανά στις Βρυξέλλες, να τη σκαλίζουμε. 

Αγαπητό Κράτος, αγαπητή Κυβέρνηση, αγαπητή Τράπεζα…

Λοιπόν, αρέσει δεν αρέσει στον Σόιμπλε, στη Μέρκελ, στη Λαγκάρντ, στον Γιούνκερ και εν γένει στους δανειστές κυνηγούς κεφαλών. 

H νίκη του Τσίπρα είναι ολοκληρωτική.

«Πολύ λίγο, πολύ αργά» που λένε και οι Αγγλοσάξονες. Αυτό που θα' πρεπε να είχε επιδιώξει εδώ και μήνες ο Πρωθυπουργός  - την διαμόρφωση δηλαδή μιας κοινής θέσης με τους πολιτικούς αρχηγούς έτσι ώστε η Αθήνα να έχει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ απέναντι στους δανειστές-  το έκανε μόλις χτες ο κ.Τσίπρας .

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήρθε στην εξουσία τον Ιανουάριο χάρη στην υπόσχεσή του να σταματήσει να χορηγεί το οικονομικό "φάρμακο" που συρρίκνωσε την οικονομία της χώρας κατά ένα τέταρτο, αφάνισε περισσότερες από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας και οδήγησε χιλιάδες Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας. 

Η γραμμή είναι τώρα μετριοπάθεια, όχι θριαμβολογίες, όχι χλευασμός των νικημένων. 

Σε όλα μπορώ να παραθέσω και να αντιπαραθέσω επιχειρήματα. 

Μπορείς να το δεις κι έτσι: Μια νέα αρχή θα γίνει, έτσι κι αλλιώς, αυτή την Κυριακή. Στην περίπτωση του συφοριασμένου, και με υπολείμματα ψυχών πάνω του,