Κάνετε ντου στο ψυγείο μετά τα μεσάνυχτα; Τρώτε αργά βραδινό; Διαβάστε τις συνέπειες

Τώρα, οι ερευνητές προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί συμβαίνει αυτό και κατά πόσο οι μεταμεσονύχτιες θερμίδες κινδυνεύουν να τινάξουν το σύστημα στον αέρα, να σας παχύνουν ή να σας προκαλέσουν ασθένειες όπως ο διαβήτης τύπου II, συγκριτικά με τις θερμίδες που καταναλώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι περισσότερες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα δείχνουν ότι, όταν η τροφή καταναλώνεται αργότερα μέσα στην ημέρα (είτε αυτό σημαίνει αμέσως μετά το δείπνο είτε τα άγρια χαράματα), το σώμα μας αποθηκεύει τις θερμίδες ως λίπος, και αυξάνεται το σωματικό βάρος, αντί να τις καίει ως ενέργεια. Σύμφωνα με μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε ζώα, ο οργανισμός επεξεργάζεται την τροφή με διαφορετικό τρόπο τις διαφορετικές στιγμές της ημέρας. «Αυτό μπορεί να οφείλεται στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας σώματος, στις βιοχημικές αντιδράσεις, στα επίπεδα των ορμονών, στη φυσική δραστηριότητα, στην απορρόφηση και στη χώνεψη της τροφής», επισημαίνει ο Στίβεν Σι, διευθυντής του Ινστιτούτου Επιστημών Υγείας της Εργασίας στο Πανεπιστήμιο Υγείας και Επιστημών του Ορεγκον.

Χαρακτηριστικά, δύο πρόσφατες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε υπέρβαρους εθελοντές έδειξαν ότι αυτοί που έτρωγαν το βασικό τους γεύμα αργότερα έχαναν λιγότερο βάρος συγκριτικά με εκείνους που έτρωγαν ακριβώς τα ίδια αλλά πιο νωρίς. Οπως επισημαίνει η συντάκτρια της σχετικής έκθεσης, Ισπανίδα καθηγήτρια Μάρα Γκαρολέ, του Πανεπιστημίου της Μούρτσια, «πρόκειται για την πρώτη μελέτη που αποδεικνύει ότι ο χρόνος που τρώμε τα γεύματα επηρεάζει τη διαδικασία απώλειας βάρους». Μία δεύτερη μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες που γευματίζαν μετά τις 4:30 μ.μ. έκαιγαν λιγότερες θερμίδες κατά την ανάπαυση και τη χώνεψη συγκριτικά με τις γυναίκες που είχαν φάει το ίδιο γεύμα στη 1 το μεσημέρι.

Ενδεικτικά, οι Αμερικανοί καταναλώνουν το 17% των θερμίδων τους στο πρόγευμα, το 24% στο γεύμα και το 34% στο δείπνο.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η προτίμηση για βραδινό φαγητό μπορεί να οφείλεται στους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας ή ακόμα και στους κιρκαδικούς ρυθμούς μας. Ο δρ Σι πιθανολογεί ότι πρόκειται για αποτέλεσμα της εξελικτικής διαδικασίας, ενώ δεν αποκλείεται να διαδραματίζουν κάποιον ρόλο και η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, δύο ορμόνες που ακολουθούν τον κιρκαδικό κύκλο, με τα επίπεδα ενέργειας να φθίνουν καθώς πλησιάζει το βράδυ και ετοιμαζόμαστε για ύπνο. Αν, όμως, πρέπει να παραμείνουμε δραστήριοι, στρεφόμαστε στις πολυθερμιδικές τροφές, στα γλυκίσματα ή στον καφέ.