Ω, Ω, Ω !!!!!!!!!! Κρουαζιέρα θα σε πάω, Μύκονο και Σαντορίνη ...

Του Παναγιώτη Ειρηναίου

Μια κρουαζιέρα στο Αιγαίο - ...τρέιλερ μιας  ταινίας μεγάλου μήκους  με αξιοθέατα, συγκινήσεις συμπυκνωμένα ...

Είμαι υπερήλιξ, τουρίστας, Eλληνοαμερικανός, δεύτερη γενιά Ελληνοαυστραλός ή honeymooner?
Τίποτε από τα παραπάνω.
Με έτρωγε η περιέργεια να ταξιδέψω σε ένα κρουαζιερόπλοιο. Έστω για ένα τριήμερο. Ανέβηκα στο Louis Olympia με ύφος αποφασισμένου να ζήσω σαν σε Loveboat για τρείς μέρες κ τρείς νύχτες.
Το ταίρι μου και αυτό σε διάθεση ρομαντική, αποφασισμένη να ταξιδέψει στο ψηλό, ολοκαίνουργο, πολύ-επίπεδο κρουαζιερόπλοιο από εκείνα που έχει ακούσει ότι αν έρχονται πολλά στο Ελλάντα θα κάνουν καλό στην ρημάδα την οικονομία της και στον δοκιμασμένο τουρισμό της.
Άγιος ο σκοπός λοιπόν!
Είχε όπως πάντα μια μεγάλη βαλίτσα και ας ήταν μόνο τριήμερη η κρουαζιέρα.. Αχ γυναίκες..!

Ξεπέρασα όλες τις προκαταλήψεις: είσαι σε package-holiday, δεν προλαβαίνεις να δεις πολλά, συναντάς μόνο οικογένειες με φωνακλούδικα αμερικανάκια, γερούνδια που φοράνε σορτς κλπ…

Το ταξίδι?
Στους θησαυρούς του Αιγαίου: στις Κυκλάδες, Δωδεκάνησα και παράλια Τουρκίας –Κουσάντασι.
Συνηθισμένοι προορισμοί? Ναι. Οι καλύτεροι ? Απολύτως: Μύκονος για amuse-bouche ή gourmet appetizer ότι και να πεις μέσα είσαι αφού με την ανυπέρβλητη αμαρτωλή του Αιγαίου δεν χορταίνεις ποτέ ....


Ξυπνάς λέει το πρόγραμμα στην ´Έφεσο - μια αρχαία πόλη - από τα μεγαλύτερα υπαίθρια μουσεία του κόσμου - τόσο καλά διατηρημένη που κλείνεις τα μάτια και συναντάς εύκολα.




















Ένα πρώτο πιάτο από εκείνα που η επίγευση τους  σου μένει στον ουρανίσκο για μεγάλο διάστημα ..,

Η Πάτμος αμέσως μετά σου κόβει την ανάσα -αποκάλυψη πραγματική όταν την προσεγγίζεις σε ήρεμα νερά και το πολυώροφο πλοίο εισέρχεται στον ιερό κόλπο της...
Το κυρίως πιάτο αυτής της κρουαζιέρας, το νησί των αγίων και των πριγκήπων.

Στη Σαντορίνη το boatparking δίπλα στο Ηφαίστειο σε μαγεύει και προαναγγέλλει την διαβολική ομορφιά του νησιού ..
Το δείπνο δεν κλείνει ποτέ με την πεντάμορφη του Αιγαίου ...

Αφήνοντας τον Πειραιά και κοιτώντας τον να χάνεται πάνω από το κρουαζιερόπλοιο... η αίσθηση της θέας από ύψος, εντελώς  διαφορετική από τον απόπλου με τα μικρά η μεσαία πλοία ... Αυτή η αίσθηση θα με ακολουθήσει σε όλα τα νησιά της διαδρομής που έβλεπα από ψηλά !


Όταν σε θέλει όμως ... σε όλο το τριήμερο ο ουρανός ήταν μόνο απέραντα γαλάζιος, συναγωνιζόταν σε χρώμα τη θάλασσα , ήρεμη , σαν μπλε μετάξι, λαδιά που λένε οι ναυτικοί για τρία  ολόκληρα εικοσιτετράωρα . Η καλή μέρα από το πρωί  φαίνεται.

Η καμπίνα στα αριστερά του πλοίου είχε βεράντα από την οποία δεν χόρταινα να βλέπω το ψηφιδωτό του " χάρτη " των Κυκλάδων - να Κυκλώνουν το ιερό νησί της Δήλου : Άνδρος Τζια και Γυάρος ανοίγουν τον κύκλο των φημισμένων νησιών, εκεί που αχνοφαίνεται η Κύθνος αίφνης ξεπροβάλλει η Σύρος σχεδόν δελφίνι στο σχήμα, αγκαλιά με την Τήνο -μεγάλη η Χάρη της - διαγωνισμός ομορφιάς των καλλονών Πάρου , Νάξου ....


πρώτο λιμάνι όμως θα πιάσουμε στη Σταρ Ελλάς –Μύκονο




















Απόγευμα και τα Ματογιάννια είναι ήσυχα, προσπελάσιμα, γραφικά ...
Η Μύκονος ξεκούραστη ακόμη, αρχές καλοκαιριού έχει ασβεστώσει τα μπαλκόνια και τα κατώφλια της, οι ποζάτοι solarium πωλητές  υποδέχονται  με φρέσκα χαμόγελα, η πραμάτεια στις βιτρίνες new collection only for Mykonos, prices only for Mykonos











Ο φακός μου του smartphone μου επιλεκτικός προτιμά τη Μικρή Βενετία εκεί που ο Αντονυ Κουήν υποδυόταν τον Ωνάση έπινε το ούζο του έπαιζε το κομπολόι του έξω από το Caprice.

Το ηλιοβασίλεμα από την Αλευκάντρα "λοιώνει "και την πιο σκληρή γυναίκα αν σκοπεύεις σε εξομολόγηση ... η ετοιμάζεσαι για proposal



Αφήνουμε το αμαρτωλό νησί κατά τις 11 το βράδυ ...











Το φωτισμένο κρουαζιερόπλοιο είναι η εικόνα που πάντα με έκανε να θέλω να ταξιδέψω μ’ αυτούς τους πλωτούς ουρανοξύστες . Η διαδικασία εισόδου -εξόδου στο πλοίο γίνεται ευχάριστο παιγνίδι με το μελίσσι των επιβατών χαρούμενων και καλοδιάθετων να θέλουν να ανέβουν γρήγορα για να χορέψουν στο deck ... Έχουμε όλες τις φυλές από όλες τις ηπείρους, υπερτερούν οι Αυστραλοί, οι Νεοζηλανδοί και οι δίλοι μας οι Αμερικάνοι.
Στα απόνερα καθρεπτίζεται το φεγγάρι, ε πέσαμε και σε πανσέληνο άμα σε θέλει σου τραγουδάει κιόλας " το φεγγάρι ασημένιο τάληρο" κ εσύ της λες " καλομελέτα μωρό μου και ξανάρχεται το τάληρο και αυτή λέει "αμάν πια η κρίση, ας ξεχαστούμε για λίγο,τιμές προσιτές για την κρουαζιέρα ... Κλπ." Τότε πας για ύπνο .


Κοιμήθηκα με πανσέληνο και ξύπνησα με ημισέληνο και μάλιστα κόκκινη . Πιάσαμε Τουρκία, Κουσάντασι που σημαίνει το Νησί των πουλιών για να επισκεφθούμε τον οικείο μας αρχαιολογικό χώρο της διάσημης Εφέσου. Το νησί των Περιστεριών στην υποδοχή, ένα πολύβουο ανατολίτικο παζάρι, μία ξεναγός από την Κώ που ερωτεύτηκε Τούρκο και κλείνω τα αυτιά όταν αναφέρει  ηθοποιούς από τουρκικά σήριαλ, tres banal, αλλά θα επιβιώσω…











Οι τούρκοι ναι έχουν επενδύσει σε resorts, σε τουριστικές υποδομές, μας έχουν βάλει τα γυαλιά. Ασχολίαστο…! Να μην μας βγάλουν τα μάτια φοβόμαστε κάποτε ας χαλαρώσουμε  λοιπόν κι ας εκπαιδευτούμε ... γιατιιιί η Έφεσος είναι η εντυπωσιακότερη αρχαία πόλη που έχω δει ποτέ. Τόσο καλοδιατηρημένη, μια ζωντανή κληρονομιά των Ελλήνων και των Ρωμαίων, με όρθια κτίρια, θαυμάσια Βιβλιοθήκη, θέατρο το μεγαλύτερο σωζόμενο της αρχαιότητας κ άλλα πολλά που προδίδουν την αίγλη της Μικρασιατικής αυτής πόλης.













Για μένα ήταν μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη η πόλη του Λυσιμάχου, όπου κάποτε ο Ναός της Θεάς Αρτέμιδος συγκαταλεγόταν στα επτά θαύματα του κόσμου .





















Το φαγητό στο κρουαζιερόπλοιο δεν είναι καραβίσιο. Κάθε άλλο, μπουφέδες με όλα τα καλά σε μόνιμα τρία διαφορετικά σημεία του πλοίου. Διαλέγεις  τραπέζι με θέα θάλασσα, στο κατάστρωμα ή αν κάνεις κέφι γύρω από την πισίνα για γεύμα μετά μουσικής live. Η ατμόσφαιρα στην κρουαζιέρα είναι τόσο " είμαι ξένοιαστος, σε διακοπές και όλα τα φροντίζουν άλλοι για μένα " που οι πρώτες 24 ώρες  μοιάζουν ήδη τριήμερο! Αν δεν είσαι και πολύ je t' aime, εύκολα γίνεσαι παρέα με ανθρώπους που είναι στην ίδια διάθεση.

Ο απόπλους από Τουρκία μαγευτικός. Εναλλαγή με παραλίες και  γαλήνια νερά του Κόλπου της Μυκάλης, η Σάμος σε τόσο μικρή απόσταση. Έχεις την αίσθηση ότι είσαι πάνω  στο νησί του φιλόσοφου, γεωμέτρη και μέγα μαθηματικού Πυθαγόρα και του Επίκουρου. Άλλωστε τι περισσότερο μπορείς να ονειρευτείς πάνω στο κρουαζιερόπλοιο ει μη μονον το επικουρειον " Ζην Ηδέως" η να πιείς στο ποτήρι σου σαμιώτικο " Νέκταρ " ? Έχοντας " μεθύσει " με την σαγήνη της Σάμου, παρακολουθώ τον πλου του Olympia να διαυλακώνει τώρα το Ικάριο, φέρνοντας στον νου το δυνατό κόκκινο  Ικαριώτικο κρασί που ο Όμηρος ονομάζει " πράμνειο οίνο" .. ... Ο μύθος του Ίκαρου που έκαψε τα φτερά του περνάει από τη σκέψη καθώς αγναντεύω το ανάγλυφο της άγριας Ικαρίας .

Το πιο ειδυλλιακό μέρος της Ευρώπης για το Forbes, το νησί Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, η πιο πνευματική νήσος της Ελλάδας ... Αποκαλύπτεται μπροστά μου και ομολογώ καθώς είναι και η πρώτη φορά που επισκέπτομαι την Πάτμο ότι η ταραχή είναι μεγάλη ... Η γαλήνη της και τα θέλγητρα της είναι  ορατά εκείνο το απομεσήμερο που το "θηριάκι "μας αγκυροβόλησε αρόδου στο " σαλιγκάρι " του φυσικού λιμένα .
Φτάνοντας στο Σπήλαιο της Αγίας Άννας εκεί που Ο Ιωάννης Θεολόγος έγραψε  την Αποκάλυψη :
"Εγενόμην εν τη νήσω τη καλουμένη Πάτμω δια τον λόγον του Θεού και δια την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού. Εγενόμην εν πνεύματι εν τη Κυριακή ημέρα και ήκουσα οπίσω μου φωνήν ως σάλπιγγος λεγούσης: ό βλέπεις γράψον εις βιβλίον και πέψον ταις επτά εκκλησίαις "




... Δεν αντιστέκεσαι στην ιερότητα του χώρου και κάμπτεται η όποια αμφισβήτηση του θεικού μεγαλείου. Το μοναστήρι είναι απείρου κάλλους.





















Ο μοναχός -πρώην δημοσιογράφος - μιλάει με ευφράδεια και πειστικότητα ανταποκρινόμενος στις απορίες  μίας μικρή ς παρέας νέων που τον περιστοιχίζουν για κάμποση ώρα.

Στην  πλατεία της Χώρας μένω άναυδος : γραφικότητα, καλαισθησία, ησυχία, θέα, γαλάζιο και λευκό, η αρχοντιά στη καλύτερη έκδοση της Μεσογείου.


Το ωραίο με την κρουαζιέρα είναι ότι ακολουθεί τον  αλάνθαστο κανόνα , "αποπλέω , φεύγω πριν βαρεθώ μένω με την αίσθηση του θα’ θελα λίγο ακόμη "


















...Σαλπάροντας  πάλι και ανεβαίνοντας στη γέφυρατου πλοίου σε περιμένουν ευτυχώς τραγούδια, χορός για όποιον θέλει πάνω στο κατάστρωμα ακόμα και οι " Ονιράμα " που εκείνο το σαββατόβραδο τα έδωσαν όλα στο πλωτό αμφιθέατρο. Τι κάνεις όταν μάλιστα το κορίτσι λατρεύει το νεανικό συγκρότημα? " κλείνεις τα μάτια λοιπόν ... Κ Παραδώσου μωρό μου "

Τη νύχτα το ταξίδι με πανσέληνο και νηνεμία είναι ίσως από τα ωραιότερα ταξίδια ζωής, με παίρνει ο ύπνος στην κουπαστή...
Το ξημέρωμα της Κυριακής μας βρίσκει  απέναντι από την " πέτρα πικρή δοκιμασμένη αγέρωχη, την Σαντορίνη όπως ο Ελύτης  περιγράφει στην Ωδή του.

Με το μπλε, το γκρι , το λευκό, το μαύρο, την δύναμη της απόλυτης ομορφιάς της και φόβο από την ξεχασμένη  λάβα της  σαγηνεύει, προκαλεί τις αισθήσεις αυτή η καλλονή του Αιγαίου .


Τα καΐκια μας παραλαμβάνουν αγουροξυπνημένους να θωρούμε την Καλντέρα και ανυπόμονους σαν παιδιά να την ξαναδούμε ...





















Το ζευγάρι μας επέλεξε την επίσκεψη στο Ακρωτήρι και στον αρχαιολογικό χώρο που μόλις άνοιξε ύστερα από επτά χρόνια - υπενθυμίζω ότι είχε καταρρεύσει το στέγαστρο και είχε σκοτωθεί ένας Ουαλός επισκέπτης -



















Από που να αρχίσω τα συγχαρητήρια? το κτίριο βιοκλιματικό, ο χώρος άριστος παρά τις ελλείψεις του σε υπομνηματικές πινακίδες, προσωπικό φύλαξης, έλλειψη κυλικείου, ωράριο περιορισμένο  κλπ..  Ο αρχιτέκτονας Νίκος Φιντικάκης είχε τον πρώτο λόγο στην αποκατάσταση και έκανε περίφημη δουλειά ενώ ο καθηγητής  Χρήστος Ντούμας διευθύνει τις αρχαιολογικές ανασκαφές -

















"Οι επισκέπτες θα μπορούν μέσα από μια περιμετρική διαδρομή και 12 ενδιάμεσες στάσεις για ξεναγήσεις, να θαυμάσουν κάτω από το πρωτοποριακό στέγαστρο τμήμα (14 στρέμματα) αυτής της πλούσιας αρχαίας πυκνοδομημένης πόλης έκτασης 200 στρεμμάτων, η οποία καταστράφηκε από σεισμό στις αρχές του 17ου αιώνα π.Χ., ξαναχτίστηκε στα ερείπιά της, ώσπου ετάφη από την ηφαιστειακή λάβα μετά τη μινωική έκρηξη."




























Μετά επισκεφθήκαμε και το μικρό χωριό του Ακρωτηρίου με ένα λιλιπούτειο μουσείο μουσικών οργάνων στην κορυφή του κάστρου…έργο!





















Η Σαντορίνη της Καλντέρας, τα Φηρά ο ρομαντικός περίπατος ως το Φηροστεφάνι μας περίμεναν για να μας παγιδεύσουν με τα διάσημα στην οικουμένη θέλγητρα τους



Από τα ψηλά και την θέα που κόβει την ανάσα είδαμε σαν μεγαλόπρεπο το τεράστιο Ολύμπια να μας περιμένει υπομονετικά αγκυροβολημένο πλάι στο ηφαίστειο ...























Κατεβήκαμε με τα πόδια τα σκαλιά και να που όλη η ρομάντζα χάθηκε διά μιας αφού μαζί μας ανεβοκατεβαίνουν και τα γνωστά γαϊδουράκια που δεν φημίζονται για τα αρώματα τους ..... Χαχά





























Η βόλτα ως τα καΐκια που θα μας ξαναπήγαιναν πίσω πάντως αξίζει αλλά προτιμείστε να ανεβείτε στο γαϊδουράκι- μέρος παράδοσης της Σαντορίνης  ...



















Γνωρίζαμε ότι μετά την Σαντορίνη άρχιζε η Επιστροφή … και η μελαγχολία που την συνοδεύει ..., είμαστε όμως τόσο γεμάτοι από εικόνες, τοπία, γεύσεις, στιγμιότυπα, ακούσματα σαν να είδαμε το τρέιλερ μιας  ταινίας μεγάλου μήκους  με αξιοθέατα, συγκινήσεις συμπυκνωμένα ... Το δείπνο με κεριά, σαντορινιό κρασί, φινιστρίνια με θέα στο μαβί της νύχτας που ερχόταν ήταν το ιδανικό finale…

 Το granfinale για μένα όμως ήταν ο νυχτερινός διάπλους  μέσα από την δαντέλα των Κυκλάδων, όπου κάθε νησί με τα φωτάκια των σπιτιών και τους φάρους του έμοιαζε σαν αντικατοπτρισμός του ουράνιου αστρικού θόλου: Φολέγανδρος και Σίκινος αντικριστά, Ιος, το σύμπλεγμα της "Μεγάλης Άρκτου" Πάρος, Νάξος, Αντίπαρος και τελικά η "Μικρή Άρκτος", Μήλος, Σίφνος,  Κίμωλος, Σέριφος … η αυγή  φωτίζει την Κύθνο ...σημάδι πως πλησιάζουμε στον Πειραιά .....






































Παναγιώτης Ειρηναίος