ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ _ ΠΡΟΤAΣΕΙΣ

Soil: To Εirinika στο νέο talk of the town εστιατόριο της Αθήνας με…chef έναν καλλιτέχνη - αγρότη, τον αστεράτο, Τάσο Μαντή (φωτό - βίντεο)

Ο Τάσος Μαντής σεφ έχει το δικό του περιβόλι, τα δικά του χωράφια με τα χορταρικά, τα λαχανικά, τα βότανα και τα μυρωδικά του..

11 Φεβρουαρίου 2022 - 11:25 πμ

Ποιος είπε ότι η πανδημία, τα lockdown και η κατήφεια του κορωνοϊού δεν μπορούν να καταλήξουν σε ένα αισιόδοξο project;

Σημασία έχει πως βλέπεις τα πράγματα στη ζωή και επειδή η ζωή είναι ανηφορική ενίοτε σκληρή, όποιος επιλέγει το bright side of life, κερδίζει.

Ο Τάσος Μαντής κέρδισε λοιπόν επενδύοντας με χαρά, δημιουργικότητα, την ώρα που οι περισσότεροι είχαμε σκύψει το κεφάλι πάνω απο μία ακόμη …zoom συνάντηση, εκείνος σήκωσε το κεφάλι του ψηλά και κοίταξε πιό μακριά απο την απόσταση του laptop …. Κι επειδή τα όνειρα, θέλουν συνεργούς, βρήκε τον κατάλληλο που είχε κι αυτός την φλόγα μέσα του, τον Άλεξ Μουρίδη, με τα δικά του «αστέρια» ως επαγγελματίας στο F&B Management.

Ο Τάσος είχε βέβαια φροντίσει να καλλιεργεί έξω από το Αλεποχώρι την πρώτη του ύλη στο χώμα του, στο soil του .

Ήταν ο πρώτος και ίσως παραμένει ο μοναδικός, που έχει το δικό του περιβόλι, τα δικά του χωράφια με τα χορταρικά, τα λαχανικά, τα βότανα και τα μυρωδικά του, τα φρούτα και τα βρώσιμά λουλούδια του, φροντισμένα και περιποιημένα από τον ίδιο, τους νεαρούς μάγειρες και μαγείρισσες της ομάδας του και φυσικά τον καλό του μπαμπά, τον κύριο Μπάμπη - Φύλακα άγγελο στην γη τους.

Έτσι η αστική, αρχοντική Αθήνα, το νεοκλασσικό του 1925 στο Παγκράτι oπου στεγάζεται το νέο εστιατόριο του Τάσου Μαντή, έδεσε αρμονικά με την γαία της Αττικής, το Αλεποχώρι, απ' όπου καταφθάνουν καθημερινά oλόφρεσκα και ποιοτικά, όλα όσα μπαίνουν στην κουζίνα του Soil και φτάνουν τα πιάτα μας.

Έχουμε λοιπόν μία ακόμη επιτυχημένη συνταγή εδώ: το περίφημο from farm to table ! Ποιος θα το φανταζόταν; Και θέλετε ένα ακόμη στοιχείο που θα σας εντυπωσιάσει και θα διαπιστώσετε τι σημαίνει ευτυχής συνύπαρξη;

Τα πιάτα στα οποία φάγαμε, είναι όλα δουλεμένα στο χέρι από την περίφημη κεραμίστα σύζυγο του chef την Έλια Λαμπίρη (:Mud Lad ).

Τίποτα δε γίνεται χωρίς αγάπη και τίποτε δε γίνεται σήμερα χωρίς πολύ καλή οργάνωση από την αρχή ως το τέλος.

Και στο Soil όλα δείχνουν απλά και μίνιμαλ αλλά όλα είναι πολύπλοκα και απαιτούν καθημερινά κόπο, μόχθο, ενέργεια εξαντλητική, ώστε όταν φτάνεις εσύ, να περάσεις απο το πρώτο λεπτό, ξέγνοιαστα: εκεί στο μικρό στενό του Παγκρατίου, μόλις 4 λεπτά από το Καλλιμάρμαρο, σε περιμένει ευτυχώς ένας πρόθυμος παρκαδόρος για να μην ψάχνεσαι στα δαιδαλώδη στενάκια να βρεις που θα παρκάρεις...

Το νεοκλασικό του Soil είναι εκείνο το σπίτι που θα θέλαμε όλοι να έχουμε στο κέντρο της Αθήνας: δίπατο, ευρύχωρο αλλά όχι χαοτικό, με τον κηπίσκο και την αυλίτσα του, την λεμονιά και την πορτοκαλιά του, τα μυρωδικά του .

soilrestaurant

Μπαίνουμε λοιπόν σε μια ατμόσφαιρα σπιτιού για να φάμε, η οποία γρήγορα γίνεται οικογενειακή, αφού στην είσοδο αριστερά μέσα στην άνετη κουζίνα παρατάσσονται όλα τα παιδιά chefs,sous chefs, βοηθοί, πολύ νέα ή μεγαλύτερα, που ο Τάσος καθοδηγεί με ηρεμία.

Αν έπρεπε να σκεφτώ ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτού του συμπαθέστατου ανθρώπου θα ήταν το γαλλικό force tranquille.

Πράγματι όπως, μου λέει, προτιμά την ήρεμη δύναμη από το φασαριόζικο πνεύμα μέσα στην κουζίνα, αντιλαμβάνεται ότι η ευγένεια μαζί με την πειθαρχία και την εργατικότητα είναι τα δικά του συστατικά για να πετάει η ομάδα τις ώρες αιχμής.

soilrestaurant

Στο ισόγειο από την άλλη πλευρά της κουζίνας, ένας μικρός διάδρομος ξεχωρίζει την δεξιά πλευρά με την τραπεζαρία του …. σπιτιού

Εκεί λοιπόν υπάρχει ένα τραπέζι για έξι άτομα, «το τραπέζι του σεφ» που εάν έχετε την τύχη να το κλείσετε, θα σηκωθείτε και οι 6 μαζί της παρέας σας για να φάτε τα ορεκτικά σας, όρθιοι μέσα στην κουζίνα, ουάου!

Πριν ανέβουμε στον πρώτο όροφο, όπου βρίσκονται τα περισσότερα τραπέζια και η en suite διπλή σάλα του Soil, θα θυμηθώ πως συνάντησα τον Τάσο γιά πρώτη φορά.

Προσωπικά τον γνώρισα στην Hytra (1*) οπου κατάλαβα ότι δεν είχα να κάνω απλώς με έναν μάγειρα μεγάλου διαμετρήματος αλλά κυρίως με ένα προς-γειωμένο καλλιτέχνη !

Ειλικρινά όταν έφαγα μια πρώτη, μια δεύτερη, μια τρίτη και μετά πολλές φορές εκεί ψηλά στη στέγη του Ωνασείου από τα χέρια του με εντυπωσίασε η γλυπτική τέχνη με την οποία δημιουργεί τα πιάτα του και στη συνέχεια ο ζωγραφικός πίνακας στον οποίο καταλήγει, βάζοντας χρώματα από βρώσιμα λουλούδια.

Στην Αθήνα ήρθε αφού δούλεψε σε εστιατόρια με αστέρια Michelin όπως το Hof Van Cleve στο Βέλγιο (3 ***), το Geranium στην Κοπεγχάγη (3***), το Frantzén στη Στοκχόλμη (3***) και το Fat Duck στο Ηνωμένο Βασίλειο (3***).

Έχω καθίσει λοιπόν στο άνετο τραπέζι της κεντρικής αίθουσας, με άψογο φωτισμό, ούτε πολύ δυνατό αλλά ούτε αχνό γιατί εδώ όταν αρχίσει η παρέλαση των …. αστέρων - πιάτων του Τάσου, όλες οι αισθήσεις συμμετέχουν: Και η όραση και η όσφρηση και η γεύση ακόμη και η ακοή για να ακούς καλά τις περιγραφές των «μικρογλυπτών» που παρουσιάζει ο σεφ .

Η εικαστική προσέγγιση της κουζίνας του, η αλήθεια είναι ότι έχει περάσει σε άλλο επίπεδο: Αισθάνεσαι σε κάθε ένα από τα 14 πιάτα του μεγάλου μενού, ότι ο δημιουργός τους νιώθει και εκείνος σαν στο σπίτι του και αποδίδει στο μέγιστο αυτό που ονειρεύτηκε.

Δείτε εδώ το μενού των 14 πιάτων

Χρώματα και αρώματα, λουλούδια και σχήματα, ευωδιές των ακαταμάχητων εσπεριδοειδών του από τα οποία ξέρει να βγάζει τους καλύτερους χυμούς σε συνδυασμούς τόσο εκλεπτυσμένους και καλοδουλεμένους με υπολογισμούς στην δοσολογία που φαντάζεσαι ότι υπάρχει και ένας …..μαθηματικός εκτός από ένα καλλιτέχνη πίσω από κάθε πιάτο .

Θα απολαύσετε γαρίδες και καραβίδες χέλια και τράγο, μοσχαράκι σε ευφάνταστους «γάμους». Τα κεραμικά πιάτα αναδεικνύουν με μοναδικό τρόπο κάθε φορά την φαντασμαγορική εμφάνιση του περιεχομένου .

Χέλι με βρώσιμα λουλούδια

Tράγος

Το χέλι Nο 2 ή 3 …. απο τα 14 πιάτα

Επιδόρπιο με μαγικό αχλάδι

Η δεξιοτεχνία στις εκφωνήσεις των φαγητών από τους ευγενέστατους, ευειδείς, έμπειρους σερβιτόρους και τον υπέροχο maitre d´hotel, είναι ένα μεγάλο ατού σε αυτό το νέο εστιατόριο που δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.

Το Soil είναι unique, έχει ταυτότητα, προσωπικότητα, Concept, στρατηγική και κυρίως γεύση που σε απογειώνει ίσως γιατί όπως ήδη έγραψα, ο «αρχηγός» εδώ μέσα είναι προσγειωμένος και στοχοπροσηλωμένος .

Και ερχόμαστε στα επιδόρπια …..από πού να αρχίσω και που να τελειώσω;