Ας γίνουμε για λίγο Γερμανοί

του Γιάννη ΔΙΟΝΑΤΟΥ

Φαίνεται ότι στην Ελλάδα έχουμε ένα περίεργο ταλέντο να "σταυρώνουμε" όσους κατά καιρούς έχουν την διάθεση να βοηθήσουν την χώρα όταν αυτή βρίσκεται σε δύσκολες περιόδους.

Δεν χρειάζεται να πάει κάποιος πολύ πίσω. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 αρκεί. Στην εποχή δηλαδή του σχεδίου Μάρσαλ και τον αντιαμερικανισμό που εκφράστηκε στην Ελλάδα, τον οποίο κανείς δεν μπόρεσε να ερμηνεύσει. Ούτε ακόμη και οι ίδιοι οι Αμερικανοί. Εσχάτως λοιπόν οι Έλληνες έχουν γίνει αντι-Γερμανοί.

Βρίζουν, τους Γερμανούς πολιτικούς και όχι μόνο, στα καφενεία, στις πλατείας, στα ταξί, στα λεωφορεία, στο μετρό. Παντού. Το χειρότερο όμως είναι ότι τους βρίζουν και από τα μέσα ενημέρωσης, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τις εφημερίδες και βεβαίως το internet, στο οποίο έχουν την "τιμητική" τους. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι κάποιος από εμάς δεν είναι Έλληνας και είναι Γερμανός που διάλεξε την χώρα αυτή για να κατοικήσει και να δημιουργήσει την οικογένειά του. Και δεν είναι λίγοι αυτοί.

Πως λοιπόν αυτός ο άνθρωπος μπορεί να νιώθει για τους Έλληνες που από το πρωί έως το βράδυ βρίζουν και σιχτιρίζουν τους Γερμανούς πολιτικούς και κατ’ επέκταση και τους Γερμανούς πολίτες; Γιατί όταν καις τη σημαία ενός έθνους η ύβρη πάει σε όλο το έθνος. Δεν υπάρχει επιλεκτική ύβρη.

Ας σκεφτούμε, για λίγο, πόσο επικίνδυνο είναι αυτό, την στιγμή μάλιστα που στην Γερμανία ζουν χιλιάδες Έλληνες, πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, ενώ αρκετές χιλιάδες είναι οι Έλληνες που έχουν αποφασίσει να μεταναστεύσουν στην συγκεκριμένη χώρα για να "χτίσουν" την ζωή τους από το μηδέν, καθώς θεωρούν ότι οι ευκαιρίες στην Ελλάδα είναι περιορισμένες. Θα πρέπει λοιπόν να γίνουμε για λίγο Γερμανοί. Να σκεφτούμε όπως αυτοί. Να αναλογιστούμε πως μπορεί να σκέφτονται οι Γερμανοί, ειδικά όταν βλέπουν και διαβάζουν όλα αυτά που γράφουν τα ελληνικά ΜΜΕ για την πατρίδα τους. Ειδικά όταν τους παρομοιάζουν ως σύγχρονους Ναζί, κάτι που στην Γερμανία αποτελεί ακόμη και σήμερα ταμπού.

Ενδεχόμενος, οι Γερμανοί πολιτικοί να έχουν δείξει στην Ελλάδα, το πιο σκληρό τους πρόσωπο. Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί κανέναν από εμάς να καθυβρίζει έναν ολόκληρο λαό ο οποίος το μόνο που κάνει ή καλύτερα αυτό που πιστεύει ότι κάνει είναι ότι βοηθάει μία χώρα που έχει πρόβλημα. Ας τα σκεφτούμε λίγο όλα αυτά πριν κάψουμε την επόμενη γερμανική σημαία σε κοινή – παγκόσμια – θέα. Ας δούμε το παράδειγμα των Σέρβων.

Είναι χαρακτηριστικό. Πριν λίγα χρόνια η Σερβία βομβαρδίζονταν από αμερικανικά αεροσκάφη και σήμερα οι Σέρβοι "στρώνουν" κόκκινα χαλιά στα αμερικανικά κεφάλαια, με αποτέλεσμα να καταγράφουν "άλματα" στον παγκόσμιο επενδυτικό στίβο. Ας τα σκεφτούμε όλα αυτά και ας πάψουμε για λίγο να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα είναι ο ομφαλός της γης και ας κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη.

πηγή: http://www.emea.gr/article/122530/