Ευαγγελία Μουμούρη: Άλλοι παίζουν μονόπολη, άλλοι ταμπού, οι ηθοποιοί παίζουμε το «Θάψε το συνάδελφο»-Συνέντευξη στον Γιάννη Βίτσα

Υπάρχει πολύ δήθεν στη δουλειά μας. Έβλεπα συναδέλφους που δε μετρούσαν και με τον τρόπο που πουλούσαν τον εαυτό τους παρουσιάζονταν ως ...πολύ μεγάλοι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις έκανα στην άκρη. Δεν ήθελα να με αγγίζουν αυτοί οι άνθρωποι.
 
Υπήρξαν περίοδοι που ένιωθα πολύ μικρή. Αισθανόμουν τίποτα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Περνώντας τα χρόνια οχυρώνοντας και δυναμώνοντας τον εαυτό μου κοιτώ πίσω και παρατηρώ ότι αισθανόμουν μικρή απέναντι σε ανθρώπους οι οποίοι ήταν πραγματικά τίποτα.
 
 
Η παράσταση «Άνδρες έτοιμοι για όλα», το «δήθεν» που κυριαρχεί στη δουλειά, οι περίοδοι που δεν αγαπούσε τον εαυτό της, η μοναξιά που βίωσε, ο σύντροφος της που την κάνει ευτυχισμένη, αλλά και το θέατρο που αποτελεί την οικογένειά της. Η Ευαγγελία Μουμούρη μιλά στο ΕΓΩ!weekly για τη ζωή της!
 

 
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ
 
Η παράσταση «Άνδρες έτοιμοι για όλα», που πρωταγωνιστείς στο θέατρο Λαμπέτη είναι επί δύο σαιζόν μία από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες. Νομίζω ότι για έναν ηθοποιό είναι μεγάλη ηθική ανταμοιβή να βιώνει την αγάπη, την στήριξη και την αποδοχή του κοινού
 
Τολμώ να πω ότι είναι ευλογία να βλέπεις κάθε ημέρα γεμάτο το θέατρο και τους θεατές να γελούν ταυτόχρονα με τις ατάκες του έργου. Αυτό πετά αν θες την αγωνία του «παίζω επί δύο χρόνια στην ίδια παράσταση» που κάθε ηθοποιός έχει θέλοντας να παραμείνει δημιουργικός. Παρατηρώντας το θετικό αίσθημα του κοινού, όταν ολοκληρώνεται το έργο αισθάνεσαι ότι κάτι καλό κάνεις. Αυτή είναι η ανταμοιβή μας.

Ενοχλήθηκες όταν πολλοί αρχικώς υποτίμησαν την παράσταση χωρίς να την παρακολουθήσουν υποστηρίζοντας ότι πουλά εξαιτίας του γυμνού ;
Αυτή ήταν η θεώρηση προφανώς, όσων δεν την είχαν δει. Όχι! Δε με ενόχλησε γιατί ήταν πολύ αγνές οι προθέσεις τόσο των συγγραφέων που σκηνοθετούν παραλλήλώς το έργο, όσο και των ηθοποιών. Εύκολα λέμε σ’ αυτό το μικρό χωριό που είναι η Ελλάδα και στο ακόμη μικρότερο που είναι ο χώρος μας ο ένας για τον άλλο πράγματα. Είναι το χόμπι μας, το παιχνίδι μας! Άλλοι παίζουν μονόπολη, άλλοι ταμπού, οι ηθοποιοί παίζουμε το «Θάψε το συνάδελφο». Είναι ένα παιχνίδι όμως και όλοι το ξέρουμε. Δε νομίζω ότι ενοχλήθηκε κανείς, όχι μόνο εγώ, αλλά ούτε τα αγόρια όπου εκτίθενται περισσότερο.

Δεν σε ενοχλεί η φιλοσοφία του «Θάψε το συνάδελφ層;
Όχι. Το βλέπω σαν παιχνίδι. Δε δίνω βάρος.



Υπάρχουν ηθοποιοί από τους οποίους έχεις αισθανθεί ανταγωνισμό ή κακία στα χρόνια πορείας σου στο θέατρο;
Ο ανταγωνισμός ή η κακία που εκπέμπει κάποιος είναι αποκλειστικά απέναντι στον εαυτό του. Εγώ θεωρώ πώς ότι δίνεις παίρνεις στη ζωή. Ο μόνος τρόπος προστασίας να οχυρωθείς από την κακή ενέργεια είναι μην έχοντας ο ίδιος. Για να αγαπήσεις όμως τους γύρω σου, πρέπει πρώτιστα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Δεν είναι εύκολο να παλέψει καθένας ξεχωριστά την εγωπάθεια του. Μεγαλώνοντας όμως το οφείλεις.

Πέρασες περίοδο της ζωής σου που δεν αγαπούσες τον εαυτό σου;
Ναι. Υπήρξαν περίοδοι που ένιωθα πολύ μικρή. Αισθανόμουν τίποτα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Περνώντας τα χρόνια οχυρώνοντας και δυναμώνοντας τον εαυτό μου κοιτώ πίσω και παρατηρώ ότι αισθανόμουν μικρή απέναντι σε ανθρώπους οι οποίοι ήταν πραγματικά τίποτα.

Πώς ένιωθες τότε ψυχολογικά ;
Κλεινόμουν στον εαυτό μου. Ποτέ δεν έδειξα κάτι περισσότερο από αυτό που είμαι. Συνήθως άφηνα να φανεί  κάτι λιγότερο. Υπάρχει πολύ δήθεν στη δουλειά μας.. Έβλεπα συναδέλφους που δε μετρούσαν και με τον τρόπο που πουλούσαν τον εαυτό τους παρουσιάζονταν ως ...πολύ μεγάλοι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις έκανα στην άκρη. Δεν ήθελα να με αγγίζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Με ποια αφορμή συνειδητοποίησες ότι πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου;
Όλοι αγαπάμε τον εαυτό μας, απλώς πολλές φορές το πράττουμε με λάθος τρόπο. Κανείς δε μας αδικεί. Εμείς αδικούμαι τον εαυτό μας.



Πότε άλλοτε αδίκησες τον εαυτό σου;
Έκανα πίσω σε πράγματα, που θα μπορούσαν να με ωθήσουν μπροστά. Αυτή είναι η στάση ζωής μου. Σε ένα επάγγελμα έκθεσης δεν ήθελα να εκτεθώ προσωπικά. Πίστευα ότι μόνο μέσα από τους ρόλους μπορείς να το πράξεις.

Η αλήθεια είναι ότι δεν προκάλεσες ποτέ με την προσωπική σου ζωή, δεν πούλησες τις σχέσεις σου.
Αν και μ’ αυτό τον τρόπο μάλιστα μπορεί να ήξεραν πολύ περισσότεροι το όνομά μου. Στη ζωή μου όμως έχουν καθοριστική αξία οι δάσκαλοι μου. Σ’ ότι κάνω στη δουλειά έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου το Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Σκέπτομαι «Αυτό θα του άρεσε»; Είναι δεσμευτικό αλλά και προστασία συνάμα. 

Υπήρξες ωραιοπαθής;
Όχι. Μ’ αρέσει να είμαι προσεγμένη. Ευχαριστώ το Θεό που έχω ένα σύντροφο που κάθε βράδυ που γυρίζω στο σπίτι μου λέει «Ξεβάψου λίγο για να δω τη Βαγγελίτσα». Ωραιοπαθής δεν υπήρξα ποτέ, γιατί δε με πήρε κανείς στη δουλειά του γιατί ήμουν όμορφη. Δεν υπήρξα εντυπωσιακά όμορφη ποτέ. Ξέρεις οι άνθρωποι, που δε που δε βγάζουν μάτι με την ομορφιά τους, βρίσκουν έναν άλλο τρόπο να είναι γοητευτικοί.

Ποιος είναι ο δικός σου τρόπος ;
Το χιούμορ και η αμεσότητα. Τις περισσότερες φορές είμαι οικεία με τους γύρω μου. Μπορώ βέβαια να γίνω και πολύ σνομπ. Έχω υπάρξει ανά καιρούς με ανθρώπους που με ενοχλούν. Ευρύτερα όμως είμαι «υπεράνω». Είμαι πολύ γενναιόδωρη ακόμα και σ’ αυτούς που δεν πρέπει από άποψη. Δεν σε προχωρά άλλωστε να φερθείς με κακία, γιατί αποδέκτης θα είσαι πάντοτε ο ίδιος.

Πώς αντιδράς όταν συναντάς καβαλημένους συναδέλφους σους;
Έχω σχέσεις ουσιαστικές με ανθρώπους της δουλειάς. Είναι οικογένεια μου. Επειδή δεν έχω αδέλφια στα δεκαέξι χρόνια που δουλεύω έχω φίλους καρδιάς ηθοποιούς, που λέμε τα πάντα...Θαυμάζω ανθρώπους αλλά και τους λέω «Δεν είναι σωστός ο τρόπος που φέρεσαι» αν θεωρώ ότι πράττουν κάτι λάθος με φόβο να χαλάσω φιλία.  Εάν βλέπω κολλητούς μου να περνούν αυτή την φάση τους το επισημαίνω.  Δε θέλώ να είμαστε φίλοι τύπου «Γλυκιά μου τι καλή που είσαι» Έχω ασκήσει σε φίλη και σε φίλο κριτική και αμύνθηκαν. Απεδείχθη ότι δεν ήταν έτοιμοι να είναι φίλοι μου. Αν επιθυμείς να σου λένε μόνο τα καλά ονειρεύεσαι ένα παραμύθι. Όταν θα σε δω θα σου αναφέρω «Αχ τι καλός που είσαι» και δε θα μπω στην ουσία. Εγώ επιθυμώ να μου κάνεις ουσιαστική κριτική να μου πεισ και τα τυχόν αρνητικά σημεία μου.



Ποια είναι τα αρνητικά σου στοιχεια;
Είμαι αναβλητική. Αυτό κρύβει πολλά πράγματα. Παλαιότερα είχα και τον σύνδρομο του καλού παιδιού.

Είσαι ερωτευμένη;
Είμαι σε μία σχέση η οποία με αφήνει να αναπνέω και να δημιουργώ. Γελάω, είμαι ευτυχισμένη και εξελίσσομαι με τον άνθρωπο μου.

Μου κάνει εντύπωση ότι συγκινείσαι μιλώντας για τον σύντροφο σου.
Είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος. Από την στιγμή που αντιλήφθηκα ότι μπορώ να τον αγαπώ και όντας χώρια γιατί έχει συμβεί να χωρίσουμε δύο φόρες έφτιαξε η σχέση μας. Ακόμα και αν μου πει δεν επιθυμώ να είμαστε μαζί,δε θα αλλάξει η αγάπη μου για εκείνον.

 Πέρασες δύσκολους έρωτες στη ζωή σου;
Οι προηγούμενες σχέσεις μου ήταν οι προγυμναστές μου. Αν δεν υπήρχαν δε θα μπορούσα να είμαι τώρα έτσι. Τους ευχαριστώ γι’ αυτό.

Τι σου λείπει σήμερα;
Τίποτα. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν ονειρεύομαι. Θέτω καινούργιους στόχους, αναζητώντας ότι μ’ αρέσει.  

Έχεις βιώσει μοναξιά;
Ναι. Έχω αισθανθεί μοναξιά. Υπήρξαν στιγμές που την αναζητούσα και άλλες που δεν την επιθυμούσα Στη δεύτερη περίπτωση με βοήθησε το θέατρο. Είναι σαν οικογένεια. Ανοίγει το μυαλό και τη ψυχή σου.