Ποιος είναι ο Σύριος Ναμπίλ - Ιωσήφ Μουράντ, ο νέος δήμαρχος Ανδραβίδας - Κυλλήνης που σπούδασε στο Παρίσι και στέριωσε στα Λεχαινά; Το Who's who του πρώτου «ξένου» Έλληνα Δημάρχου

«Οταν ζεις σε έναν τόπο, πρέπει να προσφέρεις, να είσαι ενεργός πολίτης». Με αυτό το αξίωμα ως αρχή πορεύθηκε στη νέα του πατρίδα, την Ελλάδα, όπου εγκαταστάθηκε το 1989, ο άρτι εκλεγείς δήμαρχος Ανδραβίδας - Κυλλήνης, κ. Ναμπίλ - Ιωσήφ Μουράντ. Ενας Σύρος δήμαρχος στο δημοτικό διαμέρισμα της «αιματοβαμμένης» Μανωλάδας ηχεί ως εξωπραγματικό εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. «Είναι, μάλιστα, εντυπωσιακό που στη Μανωλάδα βγήκε πρώτος σε ψήφους», σχολιάζει στην «Καθημερινή» τοπικός παράγοντας, που κάνει λόγο για έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων, πρόθυμο πάντοτε να βοηθήσει τον πλησίον του.



«Πιστεύω ότι οι Ελληνες αγαπούν τους ξένους, γιατί ξέρουν τι σημαίνει ξενιτιά», σημειώνει στην «Κ» ο 52χρονος γενικός γιατρός, που γεννήθηκε στο Χομς της Συρίας, σπούδασε στο Παρίσι και στη Φιλιππούπολη, αλλά «στέριωσε» στα Λεχαινά Ηλείας, όπου έκανε και οικογένεια. «Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, έπρεπε να μάθω τη γλώσσα και να κερδίσω την εμπιστοσύνη των ντόπιων, εν δυνάμει ασθενών μου», διηγείται σήμερα στην «Κ» σε άπταιστα ελληνικά. «Δεν προσφέρονταν τότε μαθήματα ελληνικών, μελετούσα μόνος μου υπό την καθοδήγηση της γυναίκας μου». Ωστόσο, εξ αρχής ο νεαρός τότε γιατρός επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κοινότητα, δραστηριοποιείται σε πλήθος τοπικών συλλόγων, όπως στον Αθλητικό. Το 2001 αποκτά την ελληνική υπηκοότητα και από το 2002 αρχίζει η ενεργός συμμετοχή του στα κοινά, όντας δώδεκα συναπτά έτη δημοτικός σύμβουλος.



Η χάραξη αγροτικών δρόμων, η καθαριότητα, η ολοκλήρωση του δικτύου υδροδότησης, ο φωτισμός βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα του νέου δημάρχου, που έχει την ευθύνη ενός δημοτικού διαμερίσματος 25.000 ατόμων. Και για τους αλλοδαπούς που απασχολούνται σε αγροτικές εργασίες; «Εφόσον η πολιτεία δεν μπορεί να δώσει λύσεις, θα αναλάβουμε εμείς ως Τοπική Αυτοδιοίκηση», απαντάει στην «Κ», «στόχο μας θα θέσουμε τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, ενώ θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε ένα φροντιστήριο για την εκμάθηση ελληνικών με εθελοντές καθηγητές». Υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους κυμαίνεται περίπου σε 3.000 άτομα.



Οι περιπέτειές τους έχουν κάνει γνωστή στο πανελλήνιο τη Μανωλάδα με το πλέον αρνητικό πρόσημο, ο κ. Μουράντ, όμως, θεωρεί ότι αδικούνται οι γηγενείς, τους οποίους δεν θεωρεί επ’ ουδενί ρατσιστές. «Οι άνθρωποι που επιτέθηκαν στους ξένους εργάτες δεν είναι καν από εδώ», δηλώνει αποφασιστικά.