Io sono napoletano NAPOLY

Φωτορεπορτάζ: Ηλίας Βερβαινιώτης

Η πόλη που ξεπήδησε από σελίδες παραμυθιού έχει όνομα...Νάπολη!
Άλλωστε η ιταλική πόλη αποτελεί κοντινό προορισμό και κυρίως ιδανικός όλες τις εποχές του χρόνου.
Ήπιο το κλίμα της, έντονη η ζωή στους δρόμους και τις πλατείες της, «εκρηκτικοί» οι παράνομοι εξ αυτών, όπως ο Βεζούβιος που δεσπόζει κοντά της.

Στα βάθη του χρόνου
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Νάπολη χτίστηκε στο σημείο όπου η θάλασσα ξέβρασε νεκρή τη σειρήνα Παρθενόπη, αφού την απέρριψε ο Οδυσσέας.
Στην περιοχή αυτή ενδέχεται να είχε ιδρυθεί μια αποικία ήδη από τον 10ο αιώνα π.Χ. από Ελληνες της Ρόδου, πιθανόν όμως και αυτό να είναι ένας ακόμα μύθος. Το βέβαιο είναι ότι Ελληνες της Κύμης έχτισαν σε μικρή απόσταση μια νέα πόλη που πήρε το όνομα Νεάπολις, ενώ η παλιά μετονομάστηκε Παλαιόπολη.

Η Νεάπολις υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο. Μετά την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και τα αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων, η πόλη τέθηκε υπό την επιρροή του Βυζαντίου και γνώρισε μια περίοδο αναγέννησης. Η χρυσή εποχή της Νάπολης υπήρξε ο 15ος αιώνας, αλλά κατόπιν ακολούθησαν δύο αιώνες άμεσης κατοχής από την Ισπανία. Το 1734 άρχισε η περίοδος ηγεμονίας των Βουρβόνων. Αν εξαιρέσουμε τη σύντομη δημοκρατική διακυβέρνηση του 1799 και μια δεκαετία γαλλικής κυριαρχίας, οι Βουρβόνοι βασίλευσαν στη Νάπολη μέχρι το 1860.
Από την ένωση της Ιταλίας και έπειτα τα προβλήματα της πόλης έχουν γίνει εθνικό ζήτημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εμφανώς διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης μεταξύ βόρειας και νότιας Ιταλίας.

Σπουδαιότερα αξιοθέατα

Σε όλη τη Νάπολη διακρίνονται τα ίχνη των αιώνων κατοχής που πλέον έχουν ενσωματωθεί στη σύγχρονη πόλη. Πρόκειται για μια σύνθετη κληρονομιά που συνέβαλε στον πλούτο των μουσείων, των αρχαίων αμφιθεάτρων και των αρχαιολογικών χώρων, αλλά και στις εκκλησίες, στα μοναστήρια, στα βασιλικά ανάκτορα και στα μνημεία. Στη Νάπολη έχετε να δείτε και να κάνετε πολλά. Οργανώστε το χρόνο σας και μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τουλάχιστον τα ακόλουθα:
-Καστέλ Νουόβο: Ονομάστηκε νουόβο, δηλαδή καινούργιο, για να ξεχωρίζει από τα παλαιότερα, ντελ' Οβο και Καπουάνο. Από το 1990 σε τρεις ορόφους της δυτικής πτέρυγας φιλοξενείται το Δημοτικό Μουσείο με μικρή αλλά αξιόλογη συλλογή έργων τέχνης.

Σάντα Κιάρα: Το 1310 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος στη μονή και την εκκλησία. Το 1943 καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά, ενώ κατά τις εργασίες αποκατάστασης καταβλήθηκε προσπάθεια να αποδοθούν πιστά οι αρχικές λεπτομέρειές της. Σήμερα, τα περιστύλιά της αποτελούν τόπο συνάντησης των Ναπολιτάνων.

-Καποντιμόντε: Ηταν εξαρχής τόσο βασιλικό ανάκτορο όσο και μουσείο, γιατί ο Κάρολος Γ΄ ήθελε μια στέγη για τα έργα τέχνης που είχε κληρονομήσει από τη μητέρα του. Η συλλογή Φαρνέζε, το καλύτερο στοιχείο της πινακοθήκης, περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής των μεγαλύτερων ιταλικών και ευρωπαϊκών σχολών από τον 15ο μέχρι τον 17ο αιώνα.

Τσερτόζα ντι Σαν Μαρτίνο: Η Τσερτόζα (μονή) του Σαν Μαρτίνο που άρχισε να κατασκευάζεται το 1325 ήταν η κατοικία των καρθουσιανών μοναχών και από τον 16ο μέχρι τον 18ο αιώνα εργάστηκαν εδώ οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της εποχής. Από το 1866 φιλοξενεί μουσείο με εκθέματα που συνδέονται με την τέχνη και την ιστορία της Νάπολης.

 -Μετζελίνα: Πρόκειται για τη συνοικία των ψαράδων που δημιουργήθηκε στους πρόποδες του λόφου Ποζίλιπο και υμνήθηκε από συγγραφείς και ποιητές για την ομορφιά της. Μέχρι και σήμερα παραμένει ευχάριστη περιοχή για περίπατο με πολυάριθμα καφενεία, όπου σερβίρονται εξαιρετικά παγωτά και φρέσκα φρούτα.

-Παυσίλυπο: Χάρη στη φυσική ομορφιά της, η Χερσόνησος που εισχωρεί στη θάλασσα, χωρίζοντας τη Νάπολη από το Πουτσουόλι, αποκαλούνταν από τους αρχαίους Ελληνες Παυσίλυπο, δηλαδή αυτό που καταπραΰνει τη λύπη. Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε την ομορφιά της ακτής του σημερινού Ποζίλιπο είναι να το επισκεφθείτε με πλοίο, χωρίς να είναι απαγορευτική η προσέγγισή του και από την ξηρά, με μοτοσικλέτα, αυτοκίνητο, ταξί ή λεωφορείο. Απλώς θα σας πάρει περισσότερο χρόνο. Η θέα, ωστόσο, από εκεί είναι μαγευτική και θα σας αποζημιώσει!

Δείτε και τις ύπολοιπες φωτογραφίες που ακολουθούν....

Πηγή: pinakio.blogspot.gr