ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Η κριτική προσώπων και όχι επιχειρημάτων και έργων δεν είναι καινούργιο, αφού και στην πολιτική τρυπώνει η χημεία.
 

Μετά από μερικές εβδομάδες επικοινωνιακής κατανάλωσης τα κλιμάκια της Τρόικα (τα της αλλαγής της ονομασίας σε «Θεσμούς» τα θεωρώ αστειότητες...) από σήμερα αρχίζουν το ξεσκόνισμα των στοιχείων. 

Ο Σόιμπλε είναι ο βασικός εκφραστής της πολιτικής της σκληρής λιτότητας. Η πολιτική αυτή απέτυχε παταγωδώς ως προς τους στόχους που έθεσε. 

Φτωχοί και άνεργοι που είχαν χορτάσει με success stories, ήλθε η ώρα να αλλάξουν μενού και να χορτάσουν με αξιοπρέπεια,την οποία θα αποκτήσουμε με περιθωριακό στυλ, σκέρτσο και φυσικά με το πιάτο του ζητιάνου…συγγνώμη, των δανεικών.

Η λίστα που έστειλε ο Γιάνης Βαρουφάκης στον Γερούν Ντάισελμπλουμ εγείρει το ερώτημα αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ μεταρρυθμίσεις.

Ομηροι σφαγμένοι κι αποκεφαλισμένοι σαν τα ζώα, πλήθος κατοίκων φυλακισμένων σε άθλιες συνθήκες, ένας πιλότος από την Ιορδανία να καίγεται ζωντανός σ’ ένα κλουβί, αιχμάλωτοι Κούρδοι μελλοθάνατοι να περιφέρονται σε κλουβιά, είναι κάποιες από τις φριχτές εικόνες που χρησιμοποιεί έως τώρα η στρατηγική επικοινωνιακού τρόμου των τζιχαντιστών. 

Ας μεταφερθούμε στη δεκαετία του ’80, μια εποχή που για όσους την έζησαν και έχουν παιδικές αναμνήσεις αποπνέει μια νοσταλγία για διάφορους λόγους.

Άρθρο του Θ. Καρτερού στην «Αυγή» με τίτλο: "Γιάνη μας το μαντίλι σου.."

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ απορούν πώς η κυβέρνηση προσπαθεί να προβάλει ως επιτυχία μια συμφωνία που λίγο διαφέρει από την προηγούμενη, η οποία είχε αποτιμηθεί από την κοινωνία ως εθνική ήττα. Η απάντηση δεν βρίσκεται στην ίδια τη συμφωνία, η οποία προφανώς αποτελεί τεράστια υποχώρηση από τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης. 

Δυστυχώς, έχουμε εισέλθει σε έναν κόσμο παράλογο, επικίνδυνο και εν πολλοίς ολοκληρωτικό. Ειδικά στον χώρο του ποδοσφαίρου, όπου διάφορα σκοτεινά και φασιστοειδή συμφέροντα τα οποία, αφού κατέλυσαν τον αθλητισμό, τώρα προσπαθούν να καταλύσουν και την πολιτική ή ό,τι έχει μείνει από αυτή.

Άρθρο του Άγη Βερούτη στην Capital με τίτλο "Έτσι πιάνεται η φοροδιαφυγή των πολυεθνικών"

Για ένα πράγμα είμαι πλέον απολύτως βέβαιος. Αν θέλουμε πραγματικά η χώρα να μείνει στο ευρώ και να προκόψει, το έργο που έχει μπροστά της η σημερινή ή όποια άλλη κυβέρνηση είναι ηράκλειο. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να «τρομάζει» όταν σκέφτεται τι θα πρέπει να κάνει από τώρα έως το καλοκαίρι για να περάσει τη χώρα απέναντι. Αλλά ξέρει ταυτόχρονα τι θα πει κλειστές τράπεζες, δραχμή, καταστροφή.

Χρειάστηκαν μόνον λίγες συνεδριάσεις του Eurogroup για να προσαρμοστούν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ στην  πραγματικότητα που επέβαλλαν οι «θεσμοί». 

Σε μεγάλο βαθμό η ελληνική κυβέρνηση είχε στηριχθεί στην υποστήριξη των αμερικανικών και γενικότερα των αγγλο-σαξονικών κύκλων στην προσπάθεια αντιπαράθεσης με τον κορμό της Ευρώπης.

Άρθρο του Παύλου Παπαδάτου που δημοσιεύθηκε στην Real με τίτλο «Χωρίς γουάν και ρούβλια!»

Εχουμε εισέλθει σε μια πολύ μεγάλη περιπέτεια από την οποία κανείς δεν μπορεί να μας πει αν και πότε θα βγούμε. Εύχομαι η ζημιά για την οικονομία αλλά και την ευημερία του μέσου πολίτη να είναι περιορισμένη. Και αφήνω κατά μέρος άλλες ανησυχίες.

Ευρώ ή δραχμή; Προσωπικά δεν δίνω δεκάρα τσακιστή για το αν οι μεταξύ μας συναλλαγές θα γίνονται σε γουάν ή σε τάλαντα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η χώρα αυτή δεν παράγει κι ότι ο αέρας ο κοπανιστός είναι κάτι που δεν τρώγεται και δεν εξάγεται. 

Nέα παρέμβαση από τον νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν ο οποίος τις τελευταίες ημέρες έχει γράψει πολλά άρθρα υπέρ των ελληνικών θέσεων και επιτίθεται στην γερμανική πολιτική.

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γ. Αγγέλη στην capital.gr με τίτλο «Κάθε μέρα παίρνουν και από κάτι…»

Καθόλου δεν μας πειράζει. Και σύντροφοι και συντρόφισσες να λέγεστε. Και τις γραβάτες να σκίσετε. Και γαλότσες να φορέσει ο Βαρουφάκης. Και κόκκινη πλατεία να πείτε το Σύνταγμα.