ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Achtung! Χθες το πρωί η Βουλή γέμισε με ενστόλους. Ησαν εκεί ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, οι αρχηγοί των Οπλων, οι υπαρχηγοί, οι διάφοροι (μετά συγχωρήσεως) παρατρεχάμενοι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί, εν όλω σαράντα: με τα πηλήκια, τα χρυσά κουμπιά και τα παράσημά τους! Τι είχε συμβεί; Μήπως (κατά συνεκδοχήν...) η Χρυσή Αυγή είχε επιχειρήσει να πραγματοποιήσει την απειλή της «να μπει στη Βουλή με τανκς»; Οχι, καλοί μου αναγνώστες, μην ανησυχείτε.

Μετά την «απελευθέρωσή» του, την προηγούμενη εβδομάδα, σύμφωνα με τα όσα διέδιδαν για αντιπερισπασμό οι οπαδοί του Μιχαλολιάκου και πίστεψαν έμπλεοι οργής, αρκετοί συμπολίτες μας ( πραγματικά δεν  ξέρω ποιοι είναι πιο επικίνδυνοι, οι έμμισθοι παπαγάλοι των ναζί ή οι εύπιστοι μπούφοι;), ο Άκης Τσοχατζόπουλος καταδικάστηκε.

Η συνεργασία Ελλάδας και Ισραήλ αναβαθμίζεται από σήμερα και αποκτά ένα συγκεκριμένο πλαίσιο εντός του οποίου θα αναπτύσσονται πλέον οι διμερείς σχέσεις σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, που έχει ως προτεραιότητα την ενέργεια, αλλά δεν περιορίζεται σε αυτή.

Έπειτα από διαρκείς παλινωδίες, άπειρα λάθη στρατηγικής και ατέλειωτες θυσίες του ελληνικού λαού, τα δημόσια οικονομικά φαίνεται να περπατούν σε δρόμο διόρθωσης και εξυγίανσης.

Ποιος σου είπε, Αντώνη μου, ότι οι επενδυτές με το κόκκινο χαλί θα ξεχάσουν το μαύρο χάλι; Για ηλίθιους τους περνάς;

"Μια ψυχρή ματιά στα γεγονότα αποκαλύπτει ότι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Ελλάδας καταποντίστηκε από τα 231 δις το 2009 στα 184 δις το 2013 (με την πρωτοφανή, για καιρό ειρήνης, μείωση κατά 21%), ενώ το δημόσιο χρέος της Ελλάδας αναρριχήθηκε από 120% του ΑΕΠ το 2009 σε 176% το 2013 παρόλα τα δύο κουρέματα του δημοσίου χρέους που συνέβαλαν κατά 144 δις ευρώ στην μείωσή του. Είναι αναμφίβολο ότι οι συνέπειες της λιτότητας, δηλαδή η δραματική αύξηση ανεργίας, ο δραστικός περιορισμός της μέσης αμοιβής εργασίας, η δυσβάστακτη φορολογική επιβάρυνση και η αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων που κλείνουν, δημιουργούν συνθήκες συνεχούς ανόδου του χρέους με συνεχώς μειούμενο ΑΕΠ” αναφέρει η κ. Σαββάκη στην επιστολή της.

Ο νομοθέτης (αλήθεια καλό θα ήταν κάθε φορά να μαθαίναμε όχι μόνο ποιος υπουργός προτείνει ένα νομοσχέδιο, αλλά και ποιος το γράφει) έσπευσε να προβλέψει ότι όποιος θέλει να χαίρεται για περισσότερους από έξι μήνες το φοβερό ελληνικό κλίμα και τον ήλιο, θα πρέπει να το  πληρώνει φορολογικά πανάκριβα.

Λεφτά υπάρχουν, αλλά κανείς δεν θέλει να επενδύσει εκτός από τους απατεώνες...

Αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ, δεν συμβαίνει ταυτόχρονα στην Ευρώπη, όπου τα πάντα έρχονται εκ Δυσμών καθυστερημένα. Να μην μιλήσουμε για Ελλάδα, όπου η καθυστέρηση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Και επειδή στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας έγιναν πολλές συγκρίσεις μεταξύ ελληνικού και αμερικανικού δημοσίου, σώφρον να ξεκαθαρίσουμε τα δεδομένα, αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Μαχαιρίδης.

Σε προηγούμενο άρθρο μου έγραφα - και εξηγούσα τους λόγους - ότι είναι σχεδόν αδύνατον σοβαρός επενδυτής να επενδύσει στη χώρα μας. Αντιθέτως, έγραφα,   γνωρίζω εταιρίες που είναι έτοιμες να φύγουν εκτός Ελλάδος, και φυσικά αναφερόμουν στη Βιοχάλκο αλλά και σε άλλες εταιρίες που είναι «υπ’ ατμόν», αναφέρει ο κ. Παπαδάτος στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην Real News.

Την πτώση του ΠΑΣΟΚ, την άνοδο της Χρυσής Αυγής και το γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης της πολιτικής εξουσίας που έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια περιγράφει με άρθρο του στην Οικονομική Επιθεώρηση ο αδερφός του πρώην πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου.

Ο χρόνος στην πολιτική μεταπλάθει την εικόνα των δημοσίων ανδρών. Προσθέτει και αφαιρεί. Αφαιρεί και προσθέτει. Κάθε αφήγηση για κάθε δημόσιο άνδρα, έχει πάντοτε ένα στοιχείο μυθοπλασίας, προερχόμενο κυρίως από τους φίλους που προσθέτουν θετικά και διαγράφουν τα αρνητικά. Αλλά και από εκείνους, οπαδούς ή μη, που εκμεταλλεύονται το μύθο, που ψηφίδα - ψηφίδα «στήνεται» στο χρόνο, αναφέρει στο άρθρο ο κ. Κουσούλης.

Και μέσα στον κακό χαμό για τη Χρυσή Αυγή πετάχτηκε και ο καταδικασθείς για σωρεία εγκλημάτων Χριστόδουλος Ξηρός κι έσπευσε να διαπιστώσει ότι οι συλλήψεις των χρυσαυγιτών είναι «μια κίνηση πανικού του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος». Οπως μας πληροφόρησε, «εξακολουθεί να πιστεύει ότι Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ (και λοιποί κολαούζοι) είναι και παραμένουν ο πραγματικός κίνδυνος για τον λαό, είναι και παραμένουν η μεγαλύτερη εγκληματική συμμορία της χώρας», κάτι που θα μπορούσε να τον κάνει μάρτυρα κατηγορίας στις μηνύσεις της Χρυσής Αυγής κατά των υπόλοιπων κομμάτων· μην ξεχνάμε ότι αυτά λένε ο κ. Μιχαλολιάκος και τα πρωτοπαλίκαρά του και αυτό αναφέρεται στη μήνυση που κατέθεσαν στον Αρειο Πάγο.

Είναι χάρμα να ακούει κανείς τον Κωστή Χατζηδάκη να αγορεύει στην Ευρώπη. Τι ωραία που τα λέει! Μεστά, με προτάσεις, με ιδέες. Αυτό θα πει συγκρότηση. Είναι ωραία όλα αυτά για κάποιον που έφτασε στον πλανήτη Γη με διαστημόπλοιο. Πήγε λοιπόν ο υπουργός υποΑνάπτυξης στο Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας στις Βρυξέλλες, τίναξε από το κοστούμι του τις στάχτες που μετέφερε από το εγχώριο οικονομικό πεδίο και άρχισε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: μπλα, μπλα, μπλα, μπλα. Για τις μικρομεσαίες πρότεινε τη διασύνδεση της πρωτοβουλίας Small Business Act με τη διαδικασία του ευρωπαϊκού εξαμήνου ώστε να εξετάζονται και τα ταπεινά οικονομικά μεγέθη σε επίπεδο κορυφής.

Οι εξελίξεις ραγδαίες. Η Χρυσή Αυγή ξαφνικά συλλήφθηκε. Χαρακτηρίστηκε και επισήμως εγκληματική οργάνωση.  Η ελληνική κοινωνία το πρωί του Σαββάτου, πίνοντας τον πρωινό της καφέ σοκαρίστηκε (;)…

Επί πολλές ώρες, ουσιαστικά τα δύο πρώτα 24ωρα μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Νίκος Δένδιας - υπουργός Δημοσίας Τάξεως (χωρίς τα μπιχλιμπίδα της "Προστασίας του Πολίτη"), βουλευτής Κέρκυρας ("ο Κερκυραίος δανδής" για τους άσπονδους φίλους του, εσωκομματικά), κατεστημένος δικηγόρος ("ο άνθρωπος των Ρότσιλντ" για τους αυτονόητους αντιπάλους του) - κουβαλούσε, μόνος και με χλιαρή στήριξη από τον χώρο του την υπόθεση της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, αν μη ένοπλης ομάδας.

«Κυριάκο Μητσοτάκη, κάνε ένα καλό, έβγα στο μπαλκόνι και πέσε στο κενό». Σύνθημα από την προχθεσινή συγκέντρωση των απεργών της ΑΔΕΔΥ έξω από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Σύνθημα το οποίο πιθανώς δεν ήταν προϊόν αυτοσχεδιασμού, αλλά μάλλον είχε την έγκριση της οργανωτικής αρχής του συλλαλητηρίου, διότι το φώναζε ρυθμικά ο κλακαδόρος με την ντουντούκα. Το ευχάριστο, ωστόσο, ήταν ότι από τους απεργούς δεν έλειπε η συναίσθηση του ανοίκειου και έτσι δεν ένωναν τις φωνές τους με τη δική του ― τον είχαν αφήσει να ωρύεται μόνος του.

Ελλάδα και Τουρκία. Δύο γειτονικές χώρες που σήμερα η καθεμία αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα. Η μεν Ελλάδα οξύτατη οικονομική κρίση που οφείλονται εν μέρη στην πολιτική και κοινωνική κρίση, η δε Τουρκία μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα που πηγάζουν από την υποβόσκουσα για δεκαετίες κρίση στις σχέσεις μεταξύ κεμαλιστών και  ισλαμιστών, γράφει ο κ. Κωνσταντινίδης.

Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο του ψυχρού πολέμου το οποίο αποτύπωνε την «αγάπη» των πολιτών των σοβιετικών καθεστώτων για τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Στο ανέκδοτο λοιπόν ο πρώτος γραμματέας Λεονίτ Μπρέζνιεφ αποκτά καλλίπυγο νεαρά ερωμένη και πάνω στο γεροντικό ενθουσιασμό τής λέει να του ζητήσει ό,τι επιθυμεί περισσότερο.

Είναι απολύτως βέβαιο ότι η ελληνική Οικονομία δεν θα μπορέσει να επανέλθει σε τροχιά ανάκαμψης αν δεν έρθουν νέες επενδύσεις, αν δεν υπάρξει ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ. Χρειάζεται να ανοίξουν οι κάνουλες της χρηματοδότησης και με βάση ένα σχέδιο να πιάσουν αυτά τα λεφτά τόπο. Χωρίς σχέδιο, χωρίς ένα μοντέλο ανάπτυξης, θα είναι μία ακόμη μάταια απόπειρα εκσυγχρονισμού. Η διαδρομή Αθήνα - Γενεύη είναι πιο κοντινή απ΄ ό,τι δείχνει ο χάρτης... αναφέρει ο κ.Μαυρίδης σε άρθρο του στο capital.gr.