ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

του Σωτήρη ΞενάκηΚαι να που ξαφνικά το πολιτικό σκηνικό πήρε φωτιά με φόντο την απόφαση της ΔΗΜΑΡ να μην ψηφίσει τις αλλαγές στα εργασιακά τις οποίες απαιτεί η Τρόικα.

του Θανάση ΜαυρίδηΤον κ. Ηλία Ζαρκάδα δεν τον γνωρίζουμε. Ισχυρίζεται ότι η εφορία του πήρε το σπίτι βγάζοντάς το στον πλειστηριασμό σε τιμή χαμηλότερη της αντικειμενικής! Δεν θα εξετάσουμε το πώς και το γιατί ο Ηλίας δεν τα κατάφερε. Αλλά το πρόβλημά του αναδεικνύει την αναγκαιότητα να θεσπιστεί ένα πλαίσιο που θα επιβάλλει ενιαίους κανόνες για όλους τους δανειολήπτες στις σχέσεις τους με τις τράπεζες.

Του Σπύρου Δημητρέλη Ένα νέο κύμα λουκέτων εφοριών έρχεται από το νέο έτος. Με απόφαση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα αναστέλλεται από την 14 Ιανουαρίου 2013 η λειτουργία άλλων 77 Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών (ΔΟΥ) από τις οποίες οι 14 βρίσκονται στο νομό Αττικής. Με αυτά τα λουκέτα ολοκληρώνεται το κύμα των συγχωνεύσεων εφοριών που θα έχει σαν αποτέλεσμα να κλείσουν συνολικά 127 εφορίες και να παραμείνουν σε λειτουργία οι 120 μαζί με τα 47 Κέντρα Εξυπηρέτησης Φορολογουμένων που θα λειτουργούν σε κωμοπόλεις και μεγάλα χωριά όπου οι εφορίες κλείνουν.

Του Δημήτρη Δελεβέγκου  Ο... αφελληνισμός των ελληνικών αερομεταφορών είναι μία από τις σημαντικότερες παράπλευρες απώλειες της κρίσης που πλήττει το συγκεκριμένο κλάδο, αλλά και των λανθασμένων χειρισμών της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Τα στοιχεία που παρουσίασε στους δημοσιογράφους, χθες, ο αντιπρόεδρος της Aegean Airilines, Ευτύχης Βασιλάκης, αποκαλύπτουν το «σημείο μηδέν» στο οποίο βρίσκεται ο κλάδος που αποτελεί «πόρτα εισόδου» για τον τουρισμό.

του Γιώργου ΚοκκόληΤέτοιες ημέρες πριν από 100 χρόνια το ελληνικό έθνος έγραφε ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας του. Ήταν Οκτώβριος του 1912, όταν η «πτωχή, πλην τίμια Ελλάς» των προηγούμενων ετών είχε καταφέρει να σταθεί στα πόδια της και τώρα διεκδικούσε τα εδάφη της Οθωμανική αυτοκρατορίας μαζί με τους Βαλκάνιους συμμάχους της.

Φαρμακοποιός γύρω στα 60, φιλήσυχος πολίτης συντηρητικού προαστίου.Σάββατο μεσημέρι, στην εφημερία του, τα έβαλε με όλους και με όλα. Γράφει η Σοφία Τσιλιγιάννη

του Κώστα Στούπα1) Ευρώπη σήκω αλλά κράτα και την Ελλάδα...Δυο τινά είναι πιθανό να λάβουν χώρα στο τέλος αυτής της δεκαετίας ή να εκλέξουμε τον Πρόεδρο της Ευρώπης με κάλπες που θα στηθούν την ίδια μέρα σε όλη τηn επικράτεια ή να μην υπάρχει ευρώ και Ευρωζώνη.

του Τάσου ΤέλλογλουΤη νύχτα γύριζα απο το Παρίσι με μία ομάδα επιχειρηματιών που είχαν πάρει μέρος σε μία μεγάλη διεθνή εκθεση τροφίμων. Οι περισσότεροι απο αυτούς ψήφισαν τα κόμματα που συγκυβερνούν .Αρκετοί απο τους συνταξιδιώτες μου έλεγαν ανοιχτά οτι σκέφτονται πλέον σοβαρά να μεταφέρουν τις εδρες της δραστηριότητάς τους εκτός Ελλάδας. Πού; ρώτησα. Στην Πολωνία, απάντησαν, είναι πιο κοντά στις εξαγωγικές αγορές, εχει δικό της νόμισμα και όχι ευρώ, η γραφειοκρατία είναι μηδαμινή, το κράτος λειτουργεί και οι τράπεζες δανείζουν (με αυτή την σειρά τα ελεγαν).

του Δημήτρη ΚαμπουράκηΜου το είπε πρόσφατα ένα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του: - Εσύ που είσαι από την Κρήτη, μπορείς να μου εξηγήσεις κάτι; Κατέβηκα περιοδεία σε δύο νομούς του νησιού. Όλα είναι πολύ καλά για μας, είμαστε πρώτη δύναμη και ανεβαίνουμε συνεχώς, απλώς ο κόσμος που με πλησίαζε χρησιμοποιούσε μια φράση που μου ‘κανε μεγάλη εντύπωση. Δε μου έλεγε «σας ψηφίσαμε» όπως σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά «σας προτιμήσαμε». Γιατί το έλεγε έτσι;

του Ι.Κ. ΠρετεντέρηΣε κανονικούς καιρούς και σε μια φυσιολογική ευρωπαϊκή δημοκρατία, κανείς δεν θα αντιμετώπιζε ως μείζον πρόβλημα της πτώση μιας κυβέρνησης. Το Κοινοβούλιο θα αναζητούσε μια διάδοχη λύση. Και αν δεν μπορούσε να τη δώσει, τότε θα αναλάμβανε ο λαός να εκλέξει ένα νέο Κοινοβούλιο. Γνωστά και συνηθισμένα πράγματα.

του Δημήτρη ΜητρόπουλουΔΕΝ έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, μιλώντας σε μια από τις πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές του Σαββατοκύριακου, έβαλε θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. Μόνο που ήταν Δεκέμβριος του 2011 και ο αρχηγός λεγόταν Γιώργος Παπανδρέου. Η χθεσινή μεθοδολογία ήταν περίπου η ίδια με δύο διαφορές: η εκπομπή παιζόταν καθημερινή και ο αρχηγός λέγεται Βαγγέλης Βενιζέλος.

του Παντελή Καψή Κρήτη, καλοκαίρι του 2012, πηγαίνω με ταξί από το αεροδρόμιο της Σούδας στα Χανιά. Ο οδηγός θέλει να κάνει τεστ στον οικονομικό μου πατριωτισμό. «Τους λέω στο χωριό να δίνουν τα χρήματά τους εκεί που πιάνουν τόπο, σε όσους τα αφήνουν στην πατρίδα, με καταλαβαίνεις», μου λέει με νόημα. Δεν αντιδρώ, περιορίζομαι μόνο να ρωτήσω πώς δουλεύουν οι ταβέρνες και οι μικρές κυρίως τουριστικές επιχειρήσεις, αν προσλαμβάνουν ξένους.

Επειδή τα νεύρα και η ψυχολογία μου έχουν γίνει μανταλάκια με όσα δυσάρεστα ζώ, διαβάζω, μαθαίνω και ακούω την τελευταία πενταετία αποφάσισα να γυρίσω σελίδα!Και με το που τη γύρισα να σου το λαβράκι!Γράφει η Μαρία Δεναξά

Της Δήμητρας Καδδά Μία πρόταση που μπορεί να φέρει λύση στο μεγάλο «σκόπελο» της έκθεσης βιωσιμότητας του χρέους αναπτύσσεται, σύμφωνα με πληροφορίες, τις τελευταίες ημέρες μεταξύ των δανειστών έχοντας την σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργικού γραφείου. Η πρόταση, σύμφωνα με τις πληροφορίες, αναφέρει ότι αφού η Ελλάδα θα εφαρμόσει τα μέτρα με 2ετή επιμήκυνση (2016 αντί για 2014) τότε πρέπει να δικαιούται αντίστοιχη «επιμήκυνση» στο 2022-2023 για τον δείκτη του χρέους.

«Νυν υπέρ πάντων η επόμενη δόση», λοιπόν. «Αν δεν την πάρουμε», σύμφωνα με τον υπουργό οικονομικών, «θα πεινάσει κόσμος». Γράφει ο Γιάννης Βαρουφάκης

O Mάνος Χατζιδάκις αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι ήταν μπροστά για την εποχή του και είχε μάτια και αυτιά ανοιχτά φιλτράροντας το κάθε τι που συνέβαινε και έχοντας ταχύτατα αντανακλαστικά το κατέγραφε και το παρατηρούσε. Έμπαινε σε βάθος στα φαινόμενα της εποχής και γι' αυτό κατάφερε να είναι διαχρονικός. Παρακάτω παραθέτουμε αυτούσιο ένα κείμενό του για το νεοναζισμό και τον εθνικισμό που έγραψε τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του.

Ενός κακού μύρια έπονται. Η τρόικα δεν έφερε μαζί της μόνο φτώχεια και ανυποληψία στην Ελλάδα. Έφερε και διάφορους καλοθελητές, οι οποίοι βομβαρδίζουν με νουθεσίες τους ιθαγενείς με στόχο να τους κάνουν βαθμιαία «σωστούς» Ευρωπαίους.  Γράφει ο Νίκος Χειλάς

Ο κατ’ εξακολούθηση κομματικός βιασμός της Δημόσιας Διοίκησης από το πολιτικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης ή το χρονικό μιας ιδιαίτερα διδακτικής εμπειρίας από την προσπάθεια μιας προοδευτικής μεταρρύθμισης που έφερε στην επιφάνεια την παθογένεια του πολιτικού συστήματος, του συνδικαλισμού και της κρατικής μηχανής.

του Ευγένιου ΤριβιζάΚάπου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης βρίσκεται ένας φαινομενικά ασήμαντος δρόμος πλαισιωμένος από παλιά  πέτρινα κτίρια κολλητά το ένα με το άλλο. Κι όμως... Σε αυτό τον δρόμο έπαιξαν κάποτε ο Μπαρτ Λάνκαστερ, ο  Μπιλ Κόσμπι, ο Μελ Γκίμπσον, ο Αλαν Αρκιν, ο Λίαμ Νίσον, ο Zέρο Μόστελ και ο Τζέρεμι Αϊρονς. Σε αυτό τον δρόμο  τραγούδησαν ο Πρινς, ο Πλάθιντο Ντομίνγκο και ο Mάικλ Τζάκσον.

της Χριστίνας ΠουλίδουΔεν την ήξερα. Τα γραπτά της όμως, αχ αυτά τα γραπτά της, ήταν ένα χάδι, ένα βάλσαμο στη ψυχή, μέσα απ΄τις γραμμές ξεχυνόταν μια λεπτή ευωδιά, ο κουραμπιές γινόταν μια θαυμάσια περιπέτεια, τα καθημερινά ψώνια του σπιτιού φάνταζαν σαν μια έξοχη δημιουργική εμπειρία, η συναλλαγή με τον μανάβη έμοιαζε με παραμύθι, μια χρυσόσκονη απλωνόταν πάνω σ΄ αυτά, που ως εκείνη τη στιγμή ήταν μια άχαρη ρουτίνα.