ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Άρθρο του Θ. Καρτερού στην «Αυγή» με τίτλο: "Γιάνη μας το μαντίλι σου.."

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ απορούν πώς η κυβέρνηση προσπαθεί να προβάλει ως επιτυχία μια συμφωνία που λίγο διαφέρει από την προηγούμενη, η οποία είχε αποτιμηθεί από την κοινωνία ως εθνική ήττα. Η απάντηση δεν βρίσκεται στην ίδια τη συμφωνία, η οποία προφανώς αποτελεί τεράστια υποχώρηση από τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης. 

Δυστυχώς, έχουμε εισέλθει σε έναν κόσμο παράλογο, επικίνδυνο και εν πολλοίς ολοκληρωτικό. Ειδικά στον χώρο του ποδοσφαίρου, όπου διάφορα σκοτεινά και φασιστοειδή συμφέροντα τα οποία, αφού κατέλυσαν τον αθλητισμό, τώρα προσπαθούν να καταλύσουν και την πολιτική ή ό,τι έχει μείνει από αυτή.

Άρθρο του Άγη Βερούτη στην Capital με τίτλο "Έτσι πιάνεται η φοροδιαφυγή των πολυεθνικών"

Για ένα πράγμα είμαι πλέον απολύτως βέβαιος. Αν θέλουμε πραγματικά η χώρα να μείνει στο ευρώ και να προκόψει, το έργο που έχει μπροστά της η σημερινή ή όποια άλλη κυβέρνηση είναι ηράκλειο. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να «τρομάζει» όταν σκέφτεται τι θα πρέπει να κάνει από τώρα έως το καλοκαίρι για να περάσει τη χώρα απέναντι. Αλλά ξέρει ταυτόχρονα τι θα πει κλειστές τράπεζες, δραχμή, καταστροφή.

Χρειάστηκαν μόνον λίγες συνεδριάσεις του Eurogroup για να προσαρμοστούν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ στην  πραγματικότητα που επέβαλλαν οι «θεσμοί». 

Σε μεγάλο βαθμό η ελληνική κυβέρνηση είχε στηριχθεί στην υποστήριξη των αμερικανικών και γενικότερα των αγγλο-σαξονικών κύκλων στην προσπάθεια αντιπαράθεσης με τον κορμό της Ευρώπης.

Άρθρο του Παύλου Παπαδάτου που δημοσιεύθηκε στην Real με τίτλο «Χωρίς γουάν και ρούβλια!»

Εχουμε εισέλθει σε μια πολύ μεγάλη περιπέτεια από την οποία κανείς δεν μπορεί να μας πει αν και πότε θα βγούμε. Εύχομαι η ζημιά για την οικονομία αλλά και την ευημερία του μέσου πολίτη να είναι περιορισμένη. Και αφήνω κατά μέρος άλλες ανησυχίες.

Ευρώ ή δραχμή; Προσωπικά δεν δίνω δεκάρα τσακιστή για το αν οι μεταξύ μας συναλλαγές θα γίνονται σε γουάν ή σε τάλαντα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η χώρα αυτή δεν παράγει κι ότι ο αέρας ο κοπανιστός είναι κάτι που δεν τρώγεται και δεν εξάγεται. 

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γ. Αγγέλη στην capital.gr με τίτλο «Κάθε μέρα παίρνουν και από κάτι…»

Καθόλου δεν μας πειράζει. Και σύντροφοι και συντρόφισσες να λέγεστε. Και τις γραβάτες να σκίσετε. Και γαλότσες να φορέσει ο Βαρουφάκης. Και κόκκινη πλατεία να πείτε το Σύνταγμα. 

Αυτή η κυβέρνηση μπορεί να αποδειχτεί η πιο κεντροδεξιά - φιλελεύθερη κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Κάτι ήξερε η Μέρκελ και άδειασε τον Αντώνη. 

Στο Σύριζα, ίσως περισσότερο από ότι σε άλλα κόμματα, υπάρχει στο επίπεδο των ηγετικών στελεχών μία διαφορά ηλικίας, που πέραν όλων των άλλων (βιώματα, ιστορική διαδρομή), είναι επόμενο να συνεπάγεται και μια διαφορετική θεώρηση της μελλοντικής πορείας του κόμματος τους. Άλλη θέαση των γεγονότων έχει η γενιά του πολυτεχνείου και άλλα η γενιά των καταλήψεων. Γιατί αυτές οι δύο γενιές συστεγάζονται στο κυβερνών κόμμα. 

Η επιτυχής έκβαση των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες οδηγεί σε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία μπορεί να συνδυαστούν με την επίκαιρη παραβολή του Ασώτου και τους κανόνες που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ μεγάλων και μικρών του κόσμου.

Το 2011 είχαμε κάνει μια ζαβολιά, είχαμε δημοσιεύσει ένα τεστ, εσείς σε πόσες από αυτές τις αλλαγές συμφωνείτε.

Άρθρο του Ν. Δήμου που δημοσιεύθηκε στο protagon.gr με τον τίτλο «τις πταίει»

Αυτές τις ημέρες ζούμε κάτι πρωτόγνωρο: Υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία λέει τα ίδια μετεκλογικά με αυτά που έλεγε προεκλογικά...

Άρθρο του Α. Καρακούση στο Βήμα, με τίτλο «Όλα παίζονται - Σε τεντωμένο σχοινί οι διαπραγματεύσεις Τσίπρα-Ευρωπαίων»

Άρθρο του Παύλου Παπαδάτου στη Real News, με τίτλο «Το καμπανάκι ισχύει και γι’ αυτόν που το χτυπάει!»