ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Σήμερα σας φέρνουμε άσχημα νέα. Οι εκλογές δεν πρόκειται να λύσουν κάποια από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Επίσης, όσοι επένδυσαν στην εισροή κεφαλαίων τους τελευταίους μήνες, να τους ενημερώσουμε ότι η κατάσταση αυτή μπορεί και να αλλάξει. Κι όσοι νομίζουν ότι το ευρώ από μόνο του είναι η λύση για κάθε νόσο, ας σκεφτούν τι θα συμβεί αν η ίδια η Ευρώπη αποφασίσει να σηκώσει και πάλι τις μπάρες των... εθνών. Ας μιλήσουμε, επιτέλους, για την ουσία: Για ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της Οικονομίας.

Ούτε Μώραλη ούτε Μιχαλολιάκο συνιστά στους ψηφοφόρους του ο Θοδωρής Δρίτσας. Χαρακτηρίζει δε το σχετικό δίλημμα «άγονο». Αγονο ή μη, το δίλημμα είναι πάντως πραγματικό και είναι βέβαιο επίσης ότι, γυρίζοντας την πλάτη στην πραγματικότητα, αρνούμενος δηλαδή τη δυνατότητα του συμβιβασμού, αρνείσαι στον εαυτό σου τη δυνατότητα να τη βελτιώσει. Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης δεν ταιριάζει σε έναν αριστερό, όπως ο Θ. Δρίτσας. Ο αριστερός έχει με το μέρος του την τελεολογία του ιστορικού υλισμού: ο σοσιαλισμός είναι νομοτέλεια, όπως η βασιλεία των ουρανών για τους θρησκευόμενους.

Δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση προχθές το βράδυ όταν άκουγα το εκλογολόγο Ηλία Νικολακόπουλο να λέει πως ο συνδυασμός του ΣΥΡΙΖΑ στην Αττική είχε τις μεγαλύτερες απώλειες σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές στις λαϊκές συνοικίες που τη μεγαλύτερη άνοδο εμφάνιζε η ΧΑ.

Μόνο και οργισμένο, χωρίς κανένα πλέον αξίωμα, με προσωρινή αστυνομική φρουρά (για δύο εβδομάδες ακόμη), βρίσκει η επόμενη ημέρα των  εκλογών τον κ. Αρη Σπηλιωτόπουλο.

Αραίωσαν οι υποψήφιοι της αυτοδιοίκησης και το δίλημμα είναι ξεκάθαρο: τον ένα ή τον άλλο. Το τρίτο πρόσωπο εξαφανίστηκε ή μάλλον εξαφανίστηκε το δέντρο, δηλαδή η Ελιά. Η κεντροαριστερά δεν υπάρχει πια, την κατάπιε ο Βαγγέλης Βενιζέλος.

Αν δεχθούμε ότι οι περιφερειακές εκλογές έχουν λίγο στενότερη σχέση με την κεντρική πολιτική επιλογή απ' ό,τι οι δημοτικές, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη χθες έναντι του αποτελέσματός του το 2012. Το ίδιο, όσο και αν φαίνεται περίεργο, ισχύει και για τα άλλα κόμματα, πλην της Χρυσής Αυγής σε Αθήνα, Αττική, και σε ορισμένες περιπτώσεις του ΚΚΕ (Πάτρα, Μυτιλήνη).

Η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως το δέκατο μέλος της το 1981. Ουσιαστικά όμως χρειάστηκε δυστυχώς να περάσουν τριάντα χρόνια από αυτή την τυπική ένταξη καθώς και η υπογραφή ενός Μνημονίου για να ξεκινήσει η προσαρμογή της χώρας στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο και το Ευρωπαϊκό μοντέλο διακυβέρνησης. Πώς και γιατί έγινε αυτό;

Ποιος  το περίμενε! Κοστούμια Prada και τουαλέτες Yves Saint Laurent «ξεφορτώνονται»  από  βαγόνια  στο Gare Du Cannes,  τον  σταθμό των Καννών.  Όπου συνήθως  κυκλοφορούν και  σουλατσάρουν  φτωχοί,  αδέκαροι  και   πάσης  φύσεως ανθρώπινα «ερείπια»  αυτής της διάσημης  και κοσμοπολίτικης  λουτρόπολης

Κυρίες μου. Σήμερα απευθύνομαι σε εσάς, αποκλειστικά. Να πούμε δυο τρεις γυναικείες κουβέντες. Θυμόσαστε εκείνον τον υπουργό Πολιτισμού, τον Παύλο Γερουλάνο; Ωραίο κωλαράκι, πολύ ωραίο… Αμ ο άλλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος; Του το σκίζεις το πουκάμισο. Για τον Άδωνη Γεωργιάδη δεν ξέρω, πρέπει να τον δω με σωβρακοφανέλα.

Τα χρόνια που έζησα στην Βιέννη, μια από τις πιο αστείες βραδιές ήταν κάθε χρόνο εκείνη που πείραζα τους Αυστριακούς φίλους, όταν το τραγούδι τους «πάτωνε» στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον. Εμοιαζαν μονίμως να έχουν καπαρωμένη μια από τις πρώτες θέσεις… από το τέλος. Μέχρι που αποφάσισαν να επενδύσουν στο μούσι και τώρα πια μπορούν να καμαρώνουν και να ειρωνεύονται ακόμα και τους γερμανούς γείτονες με τους οποίους ακόμα διατηρούν μια σχεδόν «οιδιπόδεια σχέση».

Σε πλειστηριασμό βγαίνει το ξενοδοχείο της Λεωφόρου Συγγρού Athens Ledra (πρώην Ledra Marriott), λόγω οφειλών της ιδιοκτήτριας και διαχειρίστριας εταιρείας ΑΣΤΥ Α.Ε., σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Capital.gr. Η εξέλιξη αυτή έρχεται ως συνέχεια της αίτησης για υπαγωγή στο άρθρο 99 που κατέθεσε, αρχές της άνοιξης, η ΑΣΤΥ.  Η τελευταία, από τον Ιανουάριο του 2014,  διαχειρίζεται τη ξενοδοχειακή μονάδα, ύστερα από την αποχώρηση της Ledra Marriott που λειτουργούσε για 30 χρόνια το εμβληματικό κτήριο της Αθήνας.

Στην ζωολογία ο όρος έχει ατονήσει, άλλες κατατάξεις ισχύουν και περιλαμβάνουν τώρα ελέφαντες, ρινόκερους και ιπποπόταμους. Αλλά στην πολιτική ο όρος ισχύει πάντα και η κατηγορία περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους πολιτικούς.

Κυβέρνηση σωτηρίας ούτε υπήρξε ούτε υπάρχει ούτε μπορεί να υπάρξει. Κάθε «κυβέρνηση σωτηρίας» συμπυκνώνει, αντανακλά και εκπέμπει μια αντίληψη εξουσίας, που είναι στο βάθος της ολοκληρωτική. Οσες φορές στην Ιστορία επιφανείς - υποτίθεται - άνδρες αυτοπροσαγορεύθηκαν «σωτήρες», ήταν φορείς επιβολής και βίας και αντί για σωτηρία άφησαν πίσω τους δεινά.

Αυτή η χώρα για να «σωθεί» πραγματικά και να προκόψει όσο της αξίζει πρέπει να αποκτήσει μία αστική τάξη που να αρμόζει στο ευρώ, και όχι στη δραχμή. Τώρα δυστυχώς διαθέτουμε μία αστική τάξη που σε μεγάλο βαθμό λειτουργεί κατά τρόπο που συνάδει περισσότερο με μία βαλκανική χώρα και η οποία νιώθει –έστω και αν δεν το καταλαβαίνει πολλές φορές– πιο άνετα σε ένα «δραχμικό», μη ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Πρόσφατα, κατά την κατάθεση των δικαιολογητικών για το κοινωνικό μέρισμα που θέλησε να μοιράσει η κυβέρνηση, προεκλογικά είναι η αλήθεια, μεταξύ των δικαιούχων εντοπίστηκαν και αρκετοί με τρανταχτές περιουσίες και εισοδήματα.

Για το ρόλο των ευρωεκλογών στην καλλιέργεια της εσωστρέφειας στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, κάνει λόγο σε άρθρο του στο «Βήμα» ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης.